Ritdeila tveggja ,,fyrrverandi" á síðum Morgunblaðsins.

Þeir takast á, á síðum Morgunblaðsins tveir fyrrverandi ráðherrar og báðir fyrrverandi landbúnaðarráðherrar og annar auk þess fyrrverandi fjármálaráðherra með meiru.

Annar þekktur fyrir að kveða fast að orði og leggja orðunum áherslu með rödd sem margir þekkja strax og þeir heyra, hinn þekktur fyrir að hafa steytt hnefa, talað hratt og talað mikið en sagt færra og nú síðustu daga fyrir að hafa ekki grenjað, heldur lýst því hvernig aðrir sem ekki eru honum sammála, eða a.m.k. efins um að rétt sé að stofna til þjóðgarðs á hálendi landsins hafi grenjað.

Við vissum það ekki fyrr en vitum það nú, að maðurinn er bráðsnjall íslenskumaður, auk þess að vera náttúrufræðingur og því tekur hann okkur, þessi venjulegu og/eða óvenjulegu, í kennslustund á síðum Morgunblaðsins.

Skýrir orð sín með slíkri snilld að við sem fórum hjá okkur við að verða vitni að því að virðulegur ,,forseti“ þandi sig og steytti hnefa og hrópaði um ,,grenjandi minnihluta“ – já, og við vorum víst þar undir allmörg – urðum að horfast í augu við það að við skildum ekki tungu okkar réttum skilningi:

Grenja þýðir nefnilega lítill ef ekki vesæll, kannski lítill og ræfilslegur; grenjandi rigning er sama og lítil rigning og lítill bylur að vetri er sem sagt ,,grenjandi bylur“.

Svo lengi lærir sem lifir að sagt er og við sem lifum, getum sem sagt enn lært og meðtekið fróðleik frá þeim sem meira vita, kunna og geta.

Báðir hafa þeir verið landbúnaðarráðherrar fyrir utan allt annað eins og áður sagði og málskýrandinn mikli var það eitt sinn og gerði vafalaust eitthvað gott og ef rétt er munað snerist það um kindur.

Þeir eiga það víst sameiginlegt að ,,elska“ sauðkindina og finnast gott að borða hana líka. Já, finnst það gott, við sem elskum hundinn okkar eða köttinn og erum einföld og fáfróð, finnist það sérkennileg afstaða, en tökum undir að best og eðlilegast er að vera góður við húsdýrin sem við önnumst og notum til framfærslu og að lokum neyslu sum hver.

Íslenskukennari alþingis hugsaði víst eitthvað (og eflaust vel) um þá loðnu búfjártegund þegar hann var ráðherra hennar og það gerði líka þingmaðurinn fyrrverandi og ráðherra af Suðurlandi og hann hugsaði um fleira og þó hann elski sauðkindina ef til vill umfram önnur húsdýr, þá mundi hann að tegundirnar eru fleiri og þótti líka vænt um þær.

Kyssti jafnvel kýr, enda eru það yndislegar skepnur sem vert er að elska og kyssa!

Sá sem það gerði og heilsaði uppá strúta og fékk af þeim pest ritar pistil í Morgunblaðið, tekur hnefa-steyti í sögustund, rifjar upp ýmislegt úr sögunni, enda áhugamaður um sögu og minnir á að þingforsetinn hafi viljað láta þjóðina borga skuldir óreiðumanna.

Við erum reyndar ekki viss um að sú söguskýring sé hárrétt þegar að er gáð, en hvað við munum og hvað við munum ekki skiptir litlu máli í þessum slag, en við munum alla vega fylgjast vel með Morgunblaðinu næstu daga því ólíklegt er að sögunni sé lokið.

Þingforsetinn á næsta leik og hvort hann verður grenjandi klár, grenjandi kurteis, grenjandi fræðandi, eða grenjandi hitt eða þetta, treystum við okkur ekki til að spá fyrir um, en stillum okkur um að grenja af hlátri, því þegar tveir ,,hæstvirtir“ annar núverandi og hinn fyrrverandi takast á er best fyrir minni háttar spámenn að anda djúpt og fylgjast bara með.

 

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 21.12.2020 kl. 11:44]

Eins og jafnan forðast Guðni Ágústsson að svara aðfinnslum Steingríms við málflutning hans. Þess í stað er grein hans einhver upprifjun á hinu og þessu sem hann telur Steingrím hafa gert, og kemur málefninu sem til umfjöllunar er ekkert við.

Ef ég væri ritstjóri myndi ég einfaldlega reka menn til baka með svona greinar og segja þeim að koma aftur þegar þeim hefði tekist að ná að snerta eitthvað á málefninu.