Þýðingarlaust

Sjávarútvegs og landbúnaðarráðherra er á móti aðildarviðræðum við ESB. Hann er líka á móti því að bændur geti selt jarðir sínar ef þeim sýnist svo og aldrei þessu vant þá fylgir hann þar straumnum. Þannig er komið að jarðir seljast ekki frekar en aðrar fasteignir, er því einkar heppilegt fyrir Jón að vera á móti í þeim efnum, því tekur enginn eftir hinum forneskjulega málflutningi Jóns hins áhyggjufulla, því hann skiptir ekki nokkru máli, frekar en svo oft áður og vonandi verður það svo um alla framtíð.

Jón þessi á það sameiginlegt með mörgum flokkssystkinum sínum að þau vilja helst af öllu einangra Ísland frá öllu því illa sem þau telja að einkum sé að finna í ,,útlöndum", því að þeirra áliti kemur flest illt að utan. Þau virðast trúa því að allt sé ómögulegt í ,,útlöndum", til dæmis vegna þess að þar er ekki talið alveg sjálfsagt að ræna, algjörlega öndvert við það sem er nokkuð ríkjandi viðhorf í hinu alfullkomna íslenska samfélagi. Ekki svo að skilja að þetta viðhorf sé eitthvað sérstaklega bundið við VG- inga, nei það er öðru nær og víst er að hrunflokkarnir eru á toppnum í þessu viðhorfi og þar komast Vinstri grænir ekki með tærnar sem þeir hafa hælana.

Nú er Jón landbúnaðar sem sagt búinn að finna landsbyggðinni verðugt hlutverk. Nú skulu uppvaktir skrifarar hinir nýju og er það á ýmsan hátt vel við hæfi svo fornir sem þeir eru orðnir VG- ingar og hinn flokkurinn sem er af sama toga runninn, Framsóknarflokkurinn, gamall flokkur með sögu og hana ekki alla mjög geðslega. Nú vilja þeir hverfa aftur til þess tíma er íslendingar gengu konungi Noregs á hönd, þó rétt sé að muna eftir því, að er Steingrímur J. horfðist í augu við hinn kalda raunveruleika þegar hann var orðinn fjármálaráðherra, þá rénaði honum Noregs-sóttin.

Ætli nokkur von sé til að heimóttarskapurinn brái af þeim Jóni, Guðfríði, Lilju, Ögmundi, Atla, Ásmundi, Álfheiði og hinum einangrunarsinnunum og nýju uppáhöldum Morgunblaðsritstjórans?

Jón lætur þýða spurningalistann