Vígi miðstýringar og forsjárhyggju falla eitt af öðru

Það hefur allt of lengi tröllriðið þjóðfélaginu miðstýringarárátta og því er full ástæða til að fagna þegar eitthvert lát verður á því.

Áður fyrr, svo dæmi sé tekið, máttu bændur ekki selja kartöflur öðru vísi en í gegnum Grænmetisverslun landbúnaðarins, fyrirtæki sem var gegnsýrt af spillingu. Það tókst að brjóta það kerfi á bak aftur og er það vel. Nú virðist vera vakning í gangi fyrir því að opna leiðir fyrir bændur til að koma framleiðslu sinni á framfæri við neytendur eftir nýjum leiðum. Löngu tímabært og óskandi að í framhaldinu verði tekið til á mörgum sviðum.

Eitt er það sem vakið hefur furðu margra þeirra sem með þessum málum fylgjast, en það er stöðug fækkun sauðfjársláturhúsa, með tilheyrandi og ólíðandi flutningum á sláturfé þvers og kruss um landið á hverju hausti. Flutningarnir fara fram með stórum flutningatrukkum sem í daglegu eru kallaðir ,,fjárar", sem verður að teljast viðeigandi nafn á þessum gripum svo ekki sé meira sagt. Í þessum vögnum er féð flutt til slátrunar landshluta milli í misjöfnum veðrum, jafnvel hundruð kílómetra leið, yfir heiðar og þvert á sauðfjárveikivarnarhólf. Fyrir hefur komið að óhöpp verða í þessum flutningum, bílar hafa farið út af vegum, oltið, féð slasast og drepist. Allt er þetta sagt vera í þágu hagræðingar og til að uppfylla heilbrigðisskilyrði, svo trúlegt sem það er.

Hér áður voru starfrækt minni sláturhús vítt og breitt um landi, hús sem veittu atvinnu til íbúanna á nærliggjandi svæðum, lífguðu upp á mannlífið og flest skiluðu frá sér góðri vöru. Nú þykir þetta ekki nógu fínt, stórt á að vera betra og gæðin virðast a.m.k. stundum eiga að felast í stærðinni einni, svo trúlegt sem það er. Vonandi er að vakna skilningur á hve vitlaus þessi stefna er og mikið fagnaðarefni að hverju skrefi sem stigið er á þeirri braut að brjótast út úr því kerfi miðstýringar og forsjárhyggju sem ríkt hefur.   

Sífellt fleiri selja vörur sínar beint frá býli

Athugasemdir

[Sigurbjörg Jónsdóttir (IP-tala skráð) 10.5.2009 kl. 12:03]

Má ekki kenna bændum um að hafa lagt þessum sláturhúsum.Í minni sveitt var ekki barist fyrir því þó svo það væri búið að kosta upp á það firrir margar miljónir og breytta því eftir ESS regluverka ruglinu vantaði nokkra daga upp á stimpillin sem útflutnings hæft sláturhús.  Bí í Dalabyggð

[Ingimundur Bergmann, 10.5.2009 kl. 19:55]

Sigurbjörg: Jú, víst höfum við bændur ekki verið á verði fyrir öllu þessu ,,hagræðingar" rugli og allt of oft trúað í blindni á ,,sérfræðingana", en bændur hafa það sér kannski til afsökunar að staða þeirra hefur oft verið slæm og þeir því flest viljað vinna til að bæta hana og ekki viljað að hægt væri að halda því fram að þeir stæðu á móti framförum.

[Jón Ólafur Vilhjálmsson, 12.5.2009 kl. 08:31]

Eitt var það sem lagði þessi hús niður var sú skylda að staðgreiða bændum afurðirnar að hausti og til þess þurftu sláturhúsin að taka afurðarlán sem ollu því að ekki var fjárhagslegt bolmagn til að standa undir þeim og ekki heldur veð nema í afurðunum sem ekki þóttu nóg þegar offramleiðsla var í gangi .

Þetta átti að vera miklu sveigjanlegra kerfi þannig að bændur gætu samið um hlutina við sín sláturhús.