Skotárásin á Trump

Hver er þetta Lubbi spyr kisi? Æ, ég veit það ekki alveg en mér skilst að það sé létt í honum lundin svarar Lubbi.

Það er samt ekki létt lundin hjá þeim sem þurfa að takast á við skotárásir og manndráp gerum við ráð fyrir og við getum séð í vandaðri umfjöllun Morgunblaðsins hvað gerðist og mun koma til með að gerast í framhaldinu.

Það var gerð skotárás á forsetaframbjóðanda í Bandaríkjunum og sem vonlegt er eru fjölmiðlar heimsins talsvert uppteknir af þeim ótíðindum.

Búið er að finna út hver maðurinn er, eða réttara sagt var, því hann er horfinn yfir móðuna miklu.

Mikið er um þetta fjallað í miðlum heimsbyggðarinnar sem vonlegt er en af því að við erum íslensk, þá höldum við okkur heima.

Morgunblaðið segir frá þessu í nokkrum greinum. Í blaðinu er gengið út frá því að Trump verði óstöðvandi eftir árásina en okkur sumum virtist hann vera það fyrir, svo að frá því sjónarhorni hefur lítið breyst en þó er líklegt, að staða hans hafi styrkst, því eins og við sjáum er hann hress og steytir hnefann, þó blóðugur sé í andliti.

Það mátti litlu muna að árásarmanninum tækist það sem hann ætlaði sér, því kúlan fór í eyra Trumps og særði, svo litlu mátti muna að illa færi en hann komst lífs af og heldur ótrauður áfram að berjast.

Rætt er við íslenskan sagnfræðing sem útskýrir málið og við sjáum af textanum að enn líklegra er en áður, að Trump sigri kosningarnar.

Með því hefur skotmaðurinn líklega ekki ekki reiknað. Hann hefur hins vegar reiknað með því, að skotið banaði Trump en það fór sem betur fer öðruvísi en hann ætlaði, eins og fyrr sagði.

Hins vegar féll maður sem ætlaði að verja fjölskyldu sína og einn af þeim sem átti að gæta frambjóðandans, að ógleymdum byssumanninum sem ekki verður látinn svara til saka í þessum heimi.

Þetta mun eflaust setja sinn lit á kosningabaráttuna, því þó Bandaríkjamenn séu ýmsu vanir þegar skotvopn eru annarsvegar, þá hafa þeir eflaust ekki búist við þessu.

Við skulum vona að ekkert meira af þessu tagi eigi eftir að eiga sér stað og að kosningabaráttan fari fram með hefðbundnum hætti hér eftir, en vitanlega mun þetta sitja í mönnum.

Skotið í eyra, eða var skotið að geyga

Skotið var á Trump hinn bandaríska og niðurstaðan varð gat á hægra eyra.

Biden vottaði keppinaut sínum samúð, skotmaðurinn lést í átökum við lögregluna og á Rúv- inu er sagt frá þessu á þann veg að Trump sé ,,í lagi".

Þar koma að því að forsetaframbjóðendur í Bandaríkjum nútímans væru í lagi og er ástæða til að gleðjast yfir því!

Í Heimildinni er sagt frá því að ræstingar fari fram á Landsbókasafni og séu framkvæmdar af fyrirtæki sem er í eigu föður forsætisráðherra.

Það virðist vera dýrt að skúra skrúbba og bóna þetta safn og því eftir miklu að slægjast en ekki fylgir sögunni að strákurinn, sem á föðurinn sem um er rætt, hjálpi til við þrifin, enda mun hann vera upptekinn við sitthvað annað.

(Ritari þessa, sem telur sig vera með ryksugupróf og garðsláttuvélar, dáist að framtaksemi af þessu tagi og er farinn að hugleiða að senda konu sinn reikning!)

Fuglarnir stinga saman nefjum og það eru þeir líka að gera fuglarnir sem eru á myndinni til hægri.

,,Hinn óbærilegi léttleiki tilverunnar" birtist á myndinni sem teiknarinn okkar góði Halldór, túlkar svo ágætlega á mynd sem birtist á Vísi og við tökum eftir því, að það fer bara nokkuð vel á með frambjóðendunum tveimur, svo ekki sé meira sagt!

Hvort það er svo í raunheimum er ekki víst og þó, því Biden mun hafa gefið það til kynna á ljósan hátt að hann gæti óskað sér Trump, sem varaforseta!

Hvort það breytist við að gat komi á hægra eyra vitum við ekki en eigum von á öllu, eins og t.d. því, að biti(ð) aftan vinstra gæti skipt sköpum í því efni.

Einu sinni byrjað...þú getur ekki hætt

,,Skatt­frjáls nýt­ing á sér­eign­ar­sparn­aði til að greiða nið­ur íbúðalán á að renna út í lok árs. Hús­næð­isstuðn­ing­ur­inn, sem hef­ur kostað rík­is­sjóð á sjö­unda tug millj­arða króna af farm­tíð­ar­tekj­um, nýt­ist að­al­lega efstu tekju­hóp­um sam­fé­lags­ins."

,,Það er erfitt að hætta þessu" segir fjármálaráðherrann og fyrrum innviðaráðherra en sem slíkur fór hann með húsnæðismálin.

Grein Þórðar Snæs Júlíussonar í Heimildinni er um skattfrjálsa nýtingu séreignasparnaðar sem hægt er að nota til að greiða niður húsnæðislán en um er að ræða á fjórða tug milljarða króna, eftir því sem þar segir og gætu orðið 26 milljarðar árið 2024.

Í greininni segir ennfremur:

,,Frá því að opnað var fyrir þessa leið húsnæðisstuðnings í nóvember 2014 hafa alls 163,2 milljarðar króna ratað inn á höfuðstól lána þeirra sem hafa getað nýtt sér hann. Af þeirri upphæð hefur ríkissjóður lagt til um 61,5 milljarða..."

Þá kemur fram að um er að ræða stuðning sem helst gagnast þeim sem eru ,,betur settir" og er það að vonum.

Í greininni segir Þórður:

Séreignarsparnaðarúrræðið var kynnt til leiks sem hluti af Leiðréttingunni svokölluðu sumarið 2014. Nokkrum árum síðar var bætt við úrræðinu „Fyrsta fasteign“ sem virkar eins en er ætlað fyrstu kaupendum einvörðungu. Sá stuðningur sem úrræðið veitir þeim sem það geta nýtt felst í því að ríkið rukkar engan skatt af nýtingu séreignarsparnaðar sé hann notaður til að greiða niður höfuðstól lána á sama tíma og fullur tekjuskattur er rukkaður sé séreignarsparnaður tekinn út í kringum enda starfsævinnar. 

Ráðherra mun hafa sagt við Heimildina í fyrra: ,,að stuðningurinn væri ekki að rata til þeirra hópa sem þurfi helst á honum að halda". 

Á síðasta ári var ákveðið að framlengja úrræðið en fyrir þrýsting frá verkalýðshreyfingunni hefur að sögn Sigurðar: 

,,„Við höfum alveg haft hug á því að hætta fyrr en í kjaraviðræðum þá hefur það oft komið fram frá ákveðnum aðilum innan verkalýðshreyfingarinnar að það sé nauðsynlegt að hafa þetta inni til þess að koma með ávinning til þeirra hópa.“"

Fram kemur að hóparnir sem vísað er til séu: ,,til að mynda [verið] BHM og að hann minni að VR hafi líka lagt fram slíka kröfu. „Það er erfitt að hætta þessu.“

Það getur verið erfitt að hætta því sem menn eru búnir að venja sig á en reynslan hefur einnig leitt í ljós, að það er viljinn sem skiptir máli og ræður úrslitum um hvernig til tekst!

Sakleysið, traustið og spurnin

Þegar þessi pistill var í smíðum heyrðist viðtal við formann Framsóknarflokksins, í 11 fréttum Rúv, og hann var harla kátur með ,,breytinguna“.

Það hafa verið uppi spurningar um sakleysi í mannheimum, nú sem svo oft áður og síðustu dagana er sem ekki sé allt sem sýnist varðandi lagabreytingu um afurðastöðvar sem gerð var í flaustri á Alþingi fyrir skömmu síðan.

Á myndunum sjáum við dæmigert sakleysi og ljóst er, að kindin stolta með lambið fallega, er sem betur fer ekki að hugsa mikið til haustsins; hún er ánægð með sitt og glöð ef henni tekst að halda því þann tíma sem það þarfnast hennar.

Þegar haustar verður hún ekki spurð eins né neins og líklegt er, að lambið verði tekið frá henni og komið á disk einhverra í framhaldinu, því ,það er köttur í bóli bjarnar’ og þó sakleysislegur sé, þá þarf hann mat á sina skál og gott er, að hún sé undirstöðugóð og gefi fyllingu svo hægt sé að leggjast á meltuna til að mala og það sama gildir um eigendur kisu litlu.

Það er það sem gert hefur verið að mala í merkingunni að mæla og rita um dæmalaus lög sem samþykkt voru á þingi eins og hér var nefnt í upphafi.

Í ljós hefur komið að þrýstingurinn fyrir að lögin væru sett, kom að utan en ekki að innan, þ.e. þau sem fyrir þeim börðust voru að líkindum handbendi manna út í bæ.

Það er ekki að undra þó spurn sé í svip kisa, því nú áttar hann sig á að þetta er ekki fyrir hann gert og var ekki gert til að það sem í skálina kemur yrði örlítið meira og pínulítið betra.

Nei, þetta var gert til að matur húsbænda hans yrði dálítið þyngri fyrir buddu eigendanna, sem gæti leitt til þess að hann fengi lítið eitt minna af góðgætinu og yrði þess í stað, að sætta sig við meira af einhverskonar kögglum til að húsbændurnir fengju síður sting í budduna.

Einn þeirra sem barðist fyrir samþykkt málsins á þingi reynist vera eigandi að hlut í fyrirtækinu sem nýtur góðs(?) af gjörningnum.

Þingmenn eru kjörnir til að gæta hagsmuna lands og þjóðar og litið er svo á að þeirra hagsmunir fari saman við þá hagsmuni.

Því er það leitt svo ekki sé meira sagt, þegar þingmenn fara út fyrir þau mörk.

Þingmaðurinn afsakar sig með því að hann eigi aðeins oggolítilla hagsmuna að gæta og því sé þetta nú allt í besta lagi.

Og þannig er það og þannig verður það, að spillingarþefur fjarar út með tímanum og gleymist, því við taka ný mál sem hugur landans kemur síðan til með að snúast um.

Það er líka dálítil bið eftir kosningum og ekki vonlaust, að málið verði gleymt þegar að þeim kemur.

Hvort úrslit þeirra verða ráðin í Borgarnesi, vitum við ekki en við bíðum og sjáum hvað setur.

Hvort við fáum annað skip og annað föruneyti er hreint ekki líklegt, því við erum svo fljót að gleyma og flokksböndin, maður minn!

Þau eru traust!

Hverju gleymdu þingmenn, spyr kindin

Í Heimildinni er viðtal við forstjóra Samkeppniseftirlitsins um samrunaferlið á Norðurlandi, sem fór af stað eftir lagasetningu á Alþingi og það er ekki ofsagt, að hann hefur ýmislegt við það að athuga.

Hagræðing af því tagi sem búið er að gera á Norðurlandi, hefur farið fram á Suðurlandi, án afskipta Alþingis og án vandræða eftir því sem best er vitað.

Eðlilegra hefði verið að farin hefði verið svipuð leið til hagræðingar á Norðurlandi og þá án afskipta Alþingis.

Þá hefði trúlega ekki hlotist af umræða af því tagi sem nú er uppi, því rekstrareiningar sem ekki eiga sér framtíð lognast á endanum út af og til að það gerist þarf ekki pólitísk afskipti.

Hvar ætlar Alþingi að setja mörkin?

Ætlar það að leggjast í lagasetningar um fyrirtæki landsins almennt, til að þau geti hagrætt, sameinast, eða einfaldlega hætt rekstri?

Góðar hugmyndir um fyrirkomulag í fyrirtækjarekstri verða seint sóttar til Alþingis og þaðan af síður til framsóknarflokka nútímans, hvort sem þeir kenna sig við framsókn, vinstri grænleika, eða sjálfstæði.

Alþingismenn sem hafa ekki annað erindi, en að ráðskast með rekstur einstakra fyrirtækja og það jafnvel sjálfum sér til hagsbóta, eiga ekkert erindi á Alþingi.

Hvað gleymdist spyr kindin kindarlega?

Það sem gleymdist var að þingmenn eru ekki kjörnir til að gæta hagsmuna einstakra fyrirtækja, heldur heildarinnar og það er ekki eins og þetta sé í fyrsta skipti sem ,,gleymska" af þessu tagi ríður húsinu við Austurvöll.

Húsinu sem ætlað er til lagasetningar þjóðinni til hagsbóta.

Þjóðin er ekki fyrirtækin í landinu, en alþingismenn eiga samt að búa svo um að þau geti starfað, með eðlilegum hætti þjóðinni til hagsbóta.

Þingmenn stjórnarflokkanna ,,gleymdu" því og ákváðu að blanda sér í annað sem þeim kemur ekki við, nema náttúrulega ef þeir hafa hagsmuna að gæta eins og komið hefur fram.

Og þá hefði verið eðlilegt að sitja að minnsta kosti hjá við atkvæðagreiðsluna!

(Myndin eru fengin úr Heimildinni og teikningin úr Morgunblaðinu)

Könnunin fylgið og raunsæið

Gerð var könnun á fylgi við stjórnmálaflokkana fyrir stuttu og niðurstaðan varð sú sem sjá má á myndinni sem fengin er úr umfjöllun Heimildarinnar.

Það sem við blasir er að ríkisstjórnin er sú óvinsælasta í langan tíma og það þrátt fyrir náttúruhamfarirnar sem við öll höfum fylgst með og sem ættu að að þjappa þjóðinni saman, frekar en hitt.

Það þarf að fara allt aftur til hrunáranna (2009) til að finna samjöfnuð en þau okkar sem muna þann tíma muna að það var sem fótunum væri kippt undan okkur.

Undirritaður var staddur í Delhi þegar það gerðist og gleymir seint, að það helsta sem sýnt var í sjónvarpi sem var í móttöku hótelsins, voru myndir af ráðherrum Íslands sem virtust vart vita sitt rjúkandi ráð.

Ívar teiknari Morgunblaðsins sér það, stjórnin Seðlabankans sér það, Vg-ingar sjá það ekki og ekki heldur Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn.

Þannig hefur það verið í ósamstöðu stjórninni sem nú situr en sá er þó munur á, að það eru ekki ævintýramenn utan úr bæ sem hafa verið að setja allt á hliðina, heldur stjórnin sjálf.

Ausið er peningum í allar áttir allt frá ,,kynlegu" 7500 milljóna skuldabréfaútboði og yfir í 30 hektara byggingaráform til að geta rýmt skólahúsnæði fyrir dómstóla svo aðeins tvö dæmi séu tekin af fjáraustri.

Ekkert virkar til að hífa upp fylgið og helsta hreyfingin á því er að það hnikast litið eitt til á milli stjórnarandstöðuflokkanna og örlítið milli stjórnarflokkanna.

Við blasir að þjóðin er búin að fá nóg af stjórnleysi á þeim sviðum sem helst snerta almenning og þó uppi séu Reykjaneseldar, þá hefur það engin áhrif til að þjappa henni saman, að minnsta kosti ekki til að þjappa henni saman um ríkisstjórnina.

Stjórnina sem fer í rútu til Þingvalla með bland og bús til að kynda eldinn í katlinum, lífga upp á tilveruna og stokka upp ráðherrakapalinn.

Það hafa verið kröftug mótmæli fyrir utan Alþingishúsið og það slík, að fara þarf aftur til þess tíma þegar mótmælt var inngöngu í NATO og náttúrulega hrunáranna til að finna samjöfnuð.

Hér verður því ekki haldið fram að ekkert hafi verið gert af viti og góðum hug en það er sem annað standi uppúr og vitanlega er ágætisfólk innan ríkisstjórnarinnar og eflaust vilja menn vel en þeim tekst það ekki, ráða ekki við verkefnið og því hrynur fylgið.

Þjóðin er búin að fá nóg og viðurkenna þarf, að getan er ekki til og hefur ef til vill aldrei verið til og þegar svo er komið, er réttast að hætta, boða til kosninga og viðurkenna vanmáttinn.

Vanmátt sem birst hefur á mörgum sviðum s.s. hvalveiðimáli, draumórarugli um töfrabor til að gera göng til Vestmannaeyja, gestaboð með milljarða kostnaði í Hörpu og fleira og fleira og fleira.

Þegar náttúruhamfarir af þeirri stærðargráðu sem nú geysa duga ekki til samstöðu um ríkisstjórnina sem situr, þá á hún að horfast í augu við raunveruleikann, hætta að hanga saman á líminu, sem heldur hvort eð er ekki, viðurkenna getuleysið og gefa þjóðinni kost á að velja sér nýja leiðsögn.

Hvalveiðar og matur í Evrópu

Þeim tókst að koma málum svo fyrir að ekki verða stundaðar hvalveiðar þetta sumarið.

Í fyrra gáfu þau ekki út leyfi til veiða fyrr en komið var haust og Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn létu sér vel líka.

Þannig virkar ríkisstjórnarnefnan sem nú situr við völd og er samsett af þremur ólíkum flokkum.

Eitt eiga þeir þó sameiginlegt flokkarnir þrír sem ríkisstjórnina mynda og það er að vilja sitja að völdum svo lengi sem sætt er.

En að öðru, því nú er komin í ljós ,,hin hliðin“ á því að gaslagnirnar voru sprengdar og sem varð til þess, að ódýrt rússneskt gas barst ekki til Evrópu.

Í stað þess að lifa við yl og notalegheit lifir evrópskur almenningur við óvissu.

Óvissu um hvort það sem er í buddunni, dugi fyrir orkureikningnum og líka fyrir matnum og öllu hinu.

En þegar syrtir að, þá er sem mönnum leggist eitthvað til og nú berst áburður til evrópskra og hann kemur frá landinu sem verið er að stríða við!

Manni leggst alltaf eitthvað til, var sagt áður fyrr og nú sannast, að það gildir enn.

Rússar nota óselda gasið til framleiðslu á áburði sem notaður er til framleiðslu landbúnaðarvara og áburðinn má selja til landanna í Evrópu vestanverðri.

Það kom sem sagt ,,krókur á móti bragði“: Gasið nýtist til framleiðslu áburðar sem selja má til landbúnaðarframleiðslu, því allir þurfa að borða og til verður matvara sem sér til þess að allir verða saddir, eða hvað?

Ekki er það nú alveg víst, því til eru þau, sem svo illa eru haldin af Rússahatri að þau vilja heldur svelta en borða mat, sem orðið hefur til með því að nota áburð frá Rússlandi.

En það verður ekki við öllu séð og því snúa menn sér á hina hliðina og reyna að láta sig dreyma um ,,eitthvað annað“.

(Fyrri klippan er úr Heimildinni en sú seinni úr Morgunblaðinu)

Þingstörfin og regluverkið

Heimildin segir frá afgreiðslu frumvarps um útlendingamál og það gera fleiri miðlar s.s. Morgunblaðið og Vísir.

Í Heimildinni er sagt frá málinu á eftirfarandi hátt en að mestu er frásögnin byggð á skjáskotum af samskiptamiðlinum X, þar sem ýmsir láta ýmislegt fjúka svo ekki sé meira sagt.

Auk þess sem tjáningarforminu eru skorin þau takmörk, að vilji menn koma máli sínu skilmerkilega á framfæri verða þeir að gera það með ,,viðhengjum".

Heimildin:

,,Ný umdeild útlendingalög voru samþykkt með tæplega 70% meirihluta á Alþingi í dag. Einu þingmennirnir sem kusu gegn lögunum eru úr þingflokki Pírata.  Þingflokkar Samfylkingarinnar  og Viðreisnar sátu hjá í atkvæðagreiðslunni og tóku þannig ekki afstöðu til frumvarpsins. Almenningur, bæði á hægri og vinstri væng stjórnmálanna, hefur sérstaklega gagnrýnt Samfylkinguna fyrir afstöðuleysið."

Af þessu sjáum við að málið hefur ekki verið eins mikið umdeilt og ætla mætti af uppslætti sumra fjölmiðla, því það er ekki nema einn flokkur sem greiðir atkvæði gegn frumvarpinu og það er flokkur sem oftar en ekki er ,,á móti".

Ef menn sitja hjá við atkvæðagreiðslu mála á Alþingi má gera ráð fyrir að þeir telji sig hvorki geta verið með né móti; finnist málið vera til það mikilla bóta að ekki sé hægt að leggjast gegn því en líka, að það uppfylli ekki allt það sem viðkomandi hefðu kosið.

Velja því að að sitja hjá til að spilla ekki fyrir framgangi þess góða sem í frumvarpinu felst og eru vitandi um að málið nýtur stuðnings þess meirihluta sem til þess þarf að það nái í gegn.

Þetta þekkja allir sem vilja og langflestir hafa eflaust einhvern tíma lent í því að vera hvorki með né móti einhverju.

Píratar og X-istar kannast lítið við speki af þessu tagi en rétt er að benda þeim skoðanabræðrum á, að það þarf að vera stjórn á þessum málum hvort sem mönnum líkar betur eða ver.

Dómsmálaráðherrann er að reyna að koma skikki á þessi mál eftir margra ára óreiðu í regluverki og það eru ekki margar þjóðir sem vilja fá yfir sig ómældan straum fólks sem ekki virðir lög og reglur samfélagsins, sem mun vera ástæðan fyrir samþykkt laganna:

Að hluti þeirra sem sækja um vist virðir ekki lög og reglur, í fyrsta lagi þekkir þær ekki og á því erfitt með að skilja regluverkið og svo er það með flóttafólk líkt og aðra, að þeir eru líka til, sem ekki vilja virða lög og rétt.

Það er bæði gömul saga og ný og gott er að reynt sé að taka á málunum.

Förum vel með atkvæði okkar!

Viljum við að Landsvirkjun verði í eigu þjóðarinnar, eða að hún verði ,,seld" einkaaðilum til að græða á?

Munum að Landsvirkjun hefur greitt arðgreiðslur í ríkissjóð, sem nemur tugum milljarða og það stundum árlega og munum líka, að það er ekki lítils virði að fyrirtæki af þessu tagi sé í þjóðareign.

Árni Árnason vélstjóri, skrifar hvatningu til þjóðarinnar og minnir á þá gæfu sem við búum við, að geta hitað upp hýbýli og framleitt rafmagn með auðlindum okkar sem lengst af hafa verið í eigu almennings. 

Hann endar grein sína með eftirfarandi orðum: Nú geng­ur hver fram fyr­ir ann­an að af­henda er­lend­um sem inn­lend­um pen­inga­öfl­um hið torfengna sjálf­stæði. Við þurf­um for­seta sem hef­ur kjark til að stöðva sjálf­virka stimp­il­væðingu Alþing­is og fær­ir þjóðinni aft­ur þau völd sem lýðræðið á að gera.  

Rétt er að taka undir þetta og vitum hvern hann vill að við kjósum til forseta og hér verður mælt með að farið sé að ráðum hans og bent á grein Ögmundar Jónassonar á visir.is um sama efni.

Í Heimildinni erum við upplýst um að framboð fyrrverandi forsætisráðherra til forseta sé tvöfalt dýrara en það sem næst því kemst. 

Þegar svo er þá er gott að eiga ,,góða” að, sem geta látið aura rakna án þess að á sjáist.

Hvaðan þeir koma vitum við ekki en líklega ekki frá Hvali hf.

Því þar eiga VG- ingar fáa vini ef nokkra, enda skemmdarvargar hinir mestu í augum þeirra sem vilja nýta auðlindir þjóðarinnar. Vg- ingar eru á móti hvalveiðum af tilfinningalegum ástæðum og líklega finnst þeim dýrin of falleg til að vera lógað og nýtt til manneldis. 

Verði þær kenningar ofaná, má ætla að húsdýrahald til manneldis leggist með tímanum af og ekki er laust við að tilburðir séu þegar uppi í því efni.

Samt er það þannig, að hvert stangast á annars horn og hænsnfuglar mega ekki vera í búrum en það þykir hins vegar gott fyrir skrautfugla ýmiskonar s.s. páfagauka og finkur og af því sést að hér gildir sem svo oft, bara þegar það hentar mér! 

Kristján Loftsson er ekki par hrifinn af vinstri- græningjunum sem vonlegt er, enda liðsmenn þeirrar hreyfingar búnir að valda Hval hf. umtalsverðu tjóni.

Á síðasta ári eyðilögðu þeir sumarvertíðina fyrir fyrirtækinu og svo er að sjá sem hugur þeirra standi til að endurtaka leikinn á þessu ári. 

Daníel Sigurðsson, skrifar grein í Morgunblaðið, Kjósum Fjallkonuna og er með forsetakosningarnar í huga.

Hann segir m.a. frá því að hann hafi átt samtal við Höllu Hrund Logadóttur orumálastjóra og forsetaframbjóðanda um hennar sýn á nýtingu auðlinda þjóðarinnar til bættra lífskjara.  

Niðurlag pistils Daníels er eftirfarandi:

,,Formaður stjórn­mála­flokks sem pendl­ar í kring­um lág­marks­fylgi 5% í skoðana­könn­un­um get­ur varla verið trú­verðugur full­trúi heill­ar þjóðar eins og henn­ar nýj­asta slag­orð geng­ur þó út á.

Hún er ein af mál­píp­um kredd­unn­ar um kyn­laust tungu­mál og [hefur] verið fullupp­tek­in af trans­mál­um að mínu mati. Eru kandí­dat­ar frá fyrri fram­boðum, sem hafnað var, væn­legri kost­ir nú en þá?

Nei, ég held ekki. Hleyp­um að nýrri rödd þar sem fersk­ir vind­ar blása.

Halla Hrund hef­ur mjög fágaða fram­komu sem sæm­ir þjóðhöfðingja og ekki sak­ar að hún spil­ar ljúfa tóna á harmóniku.

Ég vil líkja Höllu Hrund til orðs og æðis við ís­lensku fjall­kon­una fríðu, holdi klædda, sem mun vaka yfir þjóðinni veiti hún henni braut­ar­gengi að æðstu valda­stofn­un lands­ins, Bessa­stöðum."

Fram kom að hún væri hugfangin af reynslunni af að fara um landið og heyra frásagnir af framtakssemi fyrri tíðar fólks og frásögnum af því, þegar það hóf að beisla náttúruöflin sér í hag.

Þessu til viðbótar má benda á grein Ögmundar Jónassonar.

Greinin hans ber yfirskriftina Ef Lands­virkjun verður ekki seld vitum við hvers vegna.

Þar segir m.a.:

Staðreyndin er sú að markmið fjármálaaflanna eru alveg skýr og augljós, það er að koma öllu orkukerfinu í einkahendur. Allir sem trufla þetta ferli eins og orkumálsstjóri þótti gera með aðvörunarorðum sínum og tillögum eru látnir finna til tevatnsins. Höllu Hrund Logadóttur hef ég hvorki hitt né nokkru sinni rætt við og vel má vera að við séum ósammála um margt, veit það hreinlega ekki.

En um það grundvallarmál að orkuauðlindirnar og grunnþættir raforkukerfisins eigi að vera í eign og undir umsjá þjóðarinnar erum við hjartanlega sammála og blöskrar mér að veist skuli hafa verið að henni fyrir að halda þessum sjónarmiðum á lofti. Sú er ástæðan fyrir þessum skrifum mínum, að lýsa stuðningi við þau.

Gandreiðin og rólegheitin

Gandreið og rólegheit og kapallinn sem ekki er vitað hvort gengur upp.

Gjörólíkar en samt líkar.

Myndin til vinstri er teikning eftir ,,Gunnar” og fengin frá Heimildinni í heimildarleysi en hin er ljósmynd sem gera má ráð fyrir að sé uppstillt og t.d. er sandhrúgan tæplega eftir barnið, sem á myndinni er.

Það ríkir ró yfir barninu og ,,besta vini” þess en það sama verður ekki sagt um það sem sést á hinni myndinni.

Seðlabankastjórinn, sem við teljum okkur þekkja á myndinni, ríður gandreið mikla á skrímsli því sem hann situr á, rígheldur í taumana og sætið er ótraust.

Skrímslið er til alls víst, sýnist manni og svo er að sjá, sem svipur knapans lýsi ráðaleysi.

Það gengur illa að ráða við ,,verðbólgudrauginn”, ,,þenslan” er mikil, þeir sem sitja við ,,stjórnvölinn” valda ekki hlutverki sínu og stjórn peningamála er að fara úr böndunum.

Fréttir berast af því, að embættismaður hafi ,,gefið” vildarvinum um það bil hálfan milljarð, sem ku kallað ,,örlætisgjörningur”, nema að maðurinn var að gefa almannafé en ekki sitt eigin.

Forsætisráðherrann – sem er frú – fylltist þrá eftir nýju embætti og fyrir bragðið þurfti að breyta montriti sem búið var að semja.

Höfð voru snör handtök og ritinu var eytt, því úti var ævintýri og semja þurfti nýtt.

Það var komið að því að hressa þurfti upp á ríkisstjórnina og til að það gengi fram var Kötu boðið í pólitískan dans og flokkskríli hennar með.

Niðurstaða varð, að Katrín fór í framboð enda vön slíku, vinir hennar í ríkisstjórninni stokkuðu upp spilin og úthlutuðu sætum að nýju og flokkurinn sem líklega fær ekki þingmann í næstu kosningum, vonast eftir að fá embætti á Bessastöðum í staðinn.

Hvort kapallinn gengur upp leiðir tíminn í ljós.

,,Tíminn og vatnið” skrifaði skáldið en það sem hér var lýst, er ekki hægt að skálda og eftir situr hnípin þjóð í vanda sem stendur frammi fyrir því, að offramboð er á fólki til forsetaembættis.

Einn fær en hinir ekki og því er það líklegt, að sár enni verði mörg að leik loknum.