Tíðindalaust á ríkisstjórnarheimilinu

Það er enginn ágreiningur (Segir engan á­greining ríkja um af­stöðu Ís­lands – Vísir (visir.is)), volgir stólar standa stöðugir og upphlaup vinstrigræningjanna eru farin að minna á gjamm í litlum hvutta sem dregur sig í hlé eftir að hafa ýft kambinn dálítið um tíma.

(Mynd af visir.is)

Þannig er það og þannig hefur það verið og þannig mun það líklegast verða, því það er sælt að lúra í ,,traustum“ faðmi íhaldsins, þegar maður er hvort sem er íhald sjálfur; faðmurinn er mjúkur og hlýr og öllum líður vel, er það ekki?

Aðalmálið er það, að Bjarni er búinn að sitja lengi sem formaður í flokknum sínum og mun sitja lengi enn, enda maðurinn langur sjálfur og samsvarar sér þar að auki vel; er engin rengla, sem lætur smá goluþyt koma sér úr jafnvægi.

Börnin á Gaza deyja hvort sem er á endanum eins og við öll og því þjónar það litlum tilgangi að vera að espa sig og æsa, þó þau fari lítið eitt fyrr inn í draumalandið en ráð var fyrir gert!

Þannig er það og þannig hefur það alltaf verið, að við komum í þennan heim til að fara úr honum síðar og því verður bara að sætta sig við að það geti gerst með ýmsum og mismunandi hætti.

Og þegar orðið BARA kemur inn í textann, þá munum við eftir því að BARA- flokkurinn er í ríkisstjórn líka og þá rifjast það upp, að við munum ekki eftir að hafa neitt frá þeim, heyrt neitt sem máli skiptir varðandi atburðina á Gaza, enda fer Bjarni með þau mál.

Það er setan í orðinu sem afskiptaleysinu veldur, gerum við ráð fyrir og því er þetta ekki eins gasalegt og það lítur út fyrir að vera og svo eru þetta nú líka bara arabar.

Afkomendur þeirra, sem ekki voru sérlega hressir með ákvörðunina sem tekin var eftir seinna stríð, eða annað stríð, eða hvað sem það á nú að heita það blessaða stríð.

Kristur gekk um á þessum slóðum fyrir 2023 árum að við höldum og því hlýtur svo að vera að allt þetta land tilheyri kristninni þegar að er gáð og það er sagt frá þessu í Biblíunni og jafnvel Bulgakov var eitthvað að japla á þessu og því er þetta landið okkar.

Er það ekki? Hvernig er það annars, eru gyðingar ekki kristnir inn við beinið og þegar betur er að gáð?

Æ,æ, þetta er allt svo flókið að best er BARA að láti Biden um þetta, hann er hvort sem er svo góður að finna út úr hlutunum, halda friðinn, heiðra dátana nýútskrifuðu og klappa hundinum sínum.

Bíðum við, er ekki eitthvað að gerast á Reykjanesi?

Jú mikið rétt, og við getum alla vega verið sammála um það, að reka tappa í þann stút, þ.e.a.s. ef einhver veit hvar hann er.

Bjarni, veist þú það ekki, eða einhver í þínum flokki!? Já, hvað segirðu? Vera BARA róleg?

Ok, við skulum vera það, þú reddar þessu bara og við skulum vera bæði þæg og góð!

Það þrengir að bændum

,,Bóndi er bústólpi og bú er landstólpi", er stundum sagt, en við sjáum, af greinunum hér fyrir neðan, að það gengur á ýmsu og svo er að sjá sem máltækið sé ekki í hávegum haft.

Við erum greinilega heppin, sé tekið mið af því sem er að gerast í Bandaríkjunum og sem fréttir hafa verið að berast af undanfarna mánuði.

Það sem sagt er frá er eitt lýsandi dæmi um að vissara er að ganga hægt um gleðinnar dyr við nýtingu gæða náttúrunnar.

Í fréttinni segir frá því að dælt hefur verið upp slíku vatnsmagni úr iðrum jarðar að nú er komið að því að vatnið er á þrotum. Sé rýnt í myndina sést að vökvunarbúnaðurinn er engin smásmíði, enda vitum við að ,,allt er stórt í henni Ameríku".

Hér hefur sem sagt verið gengið of langt og svo miklu magni verið dælt upp að jarðvatnsforðinn - sem er sem stöðuvötn þar neðanjarðar - er að verða þurrausinn.

Þetta vandamál er ekki að herja á íslenskan landbúnað, en það er annað og lítt betra sem þar er við að fást.

Verðbólgudraugurinn hefur tekið völdin, vextir eru í hæstu hæðum og það er ekki gott fyrir einn eða neinn og síst af öllu, þau sem byggja tilveru sína á mikilli fjárfestingu, hægri veltu og ríkisstuðningi sem ekki er gott á að treysta.

Ríkisstjórnin hefur gert sem hún hefur getað til að valda landbúnaðinum kárínum og eitt það versta, er þegar hún tók sig til og galopnaði íslenskan matvörumarkað fyrir úkraínsku kjöti, án allra tolla og að því sem virðist, án þess að gera sömu kröfur til vörunnar hvað varðar heilbrigði og aðbúnað í eldi, sambærilegt því sem gert er gagnvart íslenskri framleiðslu.

Skýring var gefin á kæruleysinu og hún var sú: að Úkraína væri svo langt frá Íslandi að engar líkur væru á, að menn færu að flytja þaðan landbúnaðarvörur.

Það var nú gert samt, enda viðskiptamenn ekki alveg ókunnugir landafræði og flutningakerfum.

Þegar að var gáð, reyndist landið alls ekki vera lengra í burtu en það hafði alltaf verið og með nútíma samgöngum, reyndist frekar auðvelt að flytja vörur þaðan til Íslands.

Sagan segir að frá Úkraínu hafi verið fluttar inn kornvörur um árabil og almennt hafa verið talsverð viðskipti við löndin austur þar, en af þessu má sjá að fjarlægðarskynjun íslenskra þingmanna ræðst ekki af vegalengdum sem mældar eru á venjulegan mælikvarða, heldur bara af því sem þeim finnst þann og þann daginn.

Á myndinni í miðjunni sjáum við að maðurinn sem ritstýrði ,,Ræktum Ísland!", ágætri samantekt, sem of lítið hefur verið gert með, telur að sóknarhugur sé í íslenskum bændum.

Sé það rétt metið, sem gera má ráð fyrir, má reikna með því að sóknin beinist nú um stundir, gegn íslensku ríkisstjórninni og gjörðum hennar í garð landbúnaðarins.

Það er frekar sárt til þess að vita, að þau sem stjórna þjóðinni, geri það án þess að huga að því hvernig gjörðir þeirra koma við fólkið í landinu.

Það er ekki allt sem sýnist.

Í ágætri og trúverðugri umfjöllun um ástandið og ekki síst móralinn í Úkraínu, sem birtist á cnn.com í gær kemur margt fram sem margir telja sig hafa vitað, en sem ekki hefur verið haldið mikið á lofti.

(https://www.cnn.com/2023/11/04/europe/ukrainians-face-prolonged-war-with-russia-in-stalemate-intl)

Rætt er við fólk, sem er í mismunandi stöðu og allt virðist bera að sama brunni; bjartsýnistal Zelensky er sett fram til að reyna að stappa kjarki í þjóðina, en ekki byggt á raunsæi sem styðst við staðreyndir.

Hafi verið minnst á undanfara átakanna, þá hefur það farið framhjá þeim sem þetta párar, en þau munu samt vera mörg sem muna eftir því sem gekk á í Donbas árum saman og algjörlega án þess að stjórnvöld í Kív, gerðu neitt til að hindra það sem þar var að gerast.

,,Það er illt að egna óbilgjarnan“, er stundum sagt og það sannast ágætlega hér, því ögranir og meira að segja manndráp var stundað af ótrúlegri ósvífni og seint gleymist að eitt sinn var gengið svo langt að skjóta niður hollenska farþegaþotu, sem af óútskýrðum ástæðum flaug yfir átakasvæðið þegar mikið gekk á.

Búnaðurinn sem notaður var til að skjóta niður flugvélina var vissulega rússneskur, enda hafa Rússar sjálfsagt talið sig skuldbundna til að styðja sitt fólk, en hvað sem því líður, er vonandi að menn hafði það í huga í framtíðinni, að skipuleggja farþegaflug þannig að ekki sé flogið yfir átakasvæði.

Menn geta rifist um það meðan sól er uppi og jafnvel lengur, hvað tilheyri hverju af landsvæðum á þessum slóðum, en sagan kennir að ekkert er hamrað í stein hvað varðar þá hluti.

Saga Evrópu hefur verið ,,lífleg“ á liðnum tíma ef svo má orða það. Hernaðarátök geta verið lífleg á meðan á þeim stendur, en þeim sem missa sína undir slíkum kringumstæðum, finnst eflaust allt annað en ,,líflegt“ að taka á móti ástvinum sínum í líkpokum.

Það er sem mannskepnan ætli seint að komast úr því fari að jafna deilur og ágreining með ofbeldi; ætli seint að komast á það stig að meta meira sanngirni, réttsýni, réttlæti og skynsamlega undanlátssemi.

Að jafna ágreining með sanngjörnum samningum, þar sem niðurstaða er fundin með yfirvegun og með það að markmiði að jafna ágreininginn á þann hátt að allir sem að málum koma geti unað við sitt, er farsælla en að berjast sem ljón um það sem um er deilt.

Við erum ekki komin þangað og við sjáum það óþarflega víða um heiminn, að ágreiningur er óleystur og skýrasta dæmið þar um, eru hörmungarnar sem gengið hafa yfir og eru enn að gerast í Ísrael og Palestínu.

Það verður ekki bæði sleppt og haldið

Hér sjáum við tvö skjáskot af fréttum úr Morgunblaðinu.

Það sem er vinstra megin segir frá því að hjá Icelandair séu menn farnir að huga að orkuskiptum í fluginu og eins og við vitum, þá er flug afar orkufrekur ferðamáti.

Kosturinn við flugið er, að það tekur skamman tíma að skjótast á milli staða með þeim ferðamáta og vegna þess að okkur finnst mörgum gaman að ferðast um og skoða heiminn með eigin augum, þá hefur það orðið ofan á í nútímanum að nota þann ferðamáta til að ferðast, hvort heldur sem er milli landa sem innanlands.

Þó sögurnar frá fyrri tíð af spennandi lestarferðum hafi þótt lokkandi og skemmtilegar, þá þykir okkur ekki lengur mega fara þannig með tímann og svo má vitanlega ekki gleyma þeim, sem eru þannig í sveit sett, að aðrir ferðamátar en með flugi eða skipum eru ekki í boði.

Við Íslendingar höfum því tekið því fagnandi, að eiga þokkalega öflugt flugfélag, sem heldur uppi flugi milli landsins okkar og annarra landa. Hið íslenska flugfélag vill vera í fararbroddi í vistvænum samgöngum, þ.e.a.s. ef aðrir kostir en afurðir olíuvinnslu úr iðrum jarðar eru í boði.

Hugmyndir um flug með ,,hreinni" orku hafa komið til fyrr og t.d. var á tíma Sovétríkjanna smíðuð flugvél sem brenndi vetni, en trúlega hafa þær hugmyndirnar þótt óþarflega framúrstefnulegar á þeim tíma og að það hafi orðið til þess að þær fjöruðu út.

Fyrir nokkrum árum heyrði ritari formann Framsóknarflokksins tala í útvarpi fyrir því að Íslendingar gætu orðið í fararbroddi varðandi orkuskipti af þessu tagi!

Að framleiða orkubera s.s. vetni til nota í flugi og á skip gerist ekki af sjálfu sér og auðséð er, m.v. hvernig gengur að koma af stað framkvæmdum vegna virkjana, að nær engin von er til að orkuberar framleiddir með orku íslenskra fallvatna verði að veruleika í fyrirsjáanlegri framtíð, a.m.k. hér á landi.

Sem stendur er það svo að eini raunhæfi möguleikinn á þessu sviði er að nota orku fallvatnanna, jarðhitans, vindsins eða sjávarfalla, til framleiðslu á orkuberum sem nothæfir eru fyrir flug og siglingar.

Líklegast er, sé tekið mið af afstöðu ráðandi afla til virkjanamála, að ný orka til nota í samgöngum milli Íslands og annarra landa verði flutt inn erlendis frá, ef eitthvað á að geta orðið af hugmyndum af þessu tagi.

Á myndinni sem er til hægri hér að ofan má sjá dæmi um virkjunarsvæði sem ekki fæst nýtt fyrir virkjun og í minnisblaði Guðlaugs Þórs Þórðarsonar ráðherra segir: ,,Ein­ung­is hef­ur verið sótt um virkj­un­ar­leyfi fyr­ir tveim­ur virkj­un­ar­kost­um af 16 sem eru í nýt­ing­ar­flokki 3. áfanga ramm­a­áætl­un­ar, Búr­fells­lundi og Hvamms­virkj­un, en báðir eru þeir í upp­námi. Þess­ar tvær virkj­an­ir áttu að skila 213 mega­vött­um inn á kerfið." [...],,Í til­viki Búr­fells­lund­ar ákvað sveit­ar­stjórn Skeiða- og Gnúp­verja­hrepps að fresta ákvörðun um land­notk­un í allt að tíu ár, vegna ágrein­ings rík­is­ins og sveit­ar­fé­lags­ins um tekju­skipt­ingu."

Fleira verður ekki tínt til hér, en dæmin er mun fleiri og af þeim má sjá að hugmyndir um ,,hreinorkuflugvélar" og ,,hreinorkuskip" sem gangi fyrir orku framleiddri innanlands eru óraunhæfar.

Því má bæta við að endurnýjaðar voru á dögunum vindmyllur við Þykkvabæ.

Þær sem fyrir voru höfðu gengið sér til húðar og voru búnar að standa ónotaðar vegna bilana. Þegar upp voru komnar nýjar í stað þeirra ónýtu, komu fram raddir um að það hefði verið betra að sleppa endurnýjuninni.

Þar kom skýrt fram enn eitt dæmið um, að nóg er til af röddum sem telja óþarft að beisla náttúruöflin til orkuframleiðslu.

Raddir þeirra sem eflaust vilja samt sem áður geta notið þess að ferðast um í farartækjum sem framleidd eru á ,,vistvænan" hátt og knúin áfram af ,,hreinni" orku.

Í hópi ,,hinna viljugu þjóða"

Á Wikipedia má finna m.a. eftirfarandi upplýsingar um innrás Bandaríkjanna og ,,hinna viljugu þjóða" inn í Írak.

,,Íraksstríðið er stríð, sem hófst þann 20. mars 2003 með innrás bandalags viljugra þjóða í Írak með Bandaríkin og Bretland í broddi fylkingar. Innan bandaríska hersins þekkist stríðið undir heitinu Operation Iraqi Freedom (e. „Aðgerð Íraksfrelsi“). Formlega stóð stríðið sjálft yfir frá 20. mars 2003 til 1. maí 2003 en þá voru allar stærri hernaðaraðgerðir sagðar yfirstaðnar.[23] Við tók tímabil mikils óstöðugleika sjálfsmorðssprengjuárása, hermdarverka og launmorða sem margir kjósa að kalla borgarastyrjöld. Stríðinu lauk 18. desember 2011.[24] Mynd af vef Wikipedia. Ástæðurnar sem gefnar hafa verið upp til réttlætingar á stríðinu hafa verið margs konar. ,,Kofi Annan hefur, ásamt fleiri gagnrýnendum, haldið því fram að stríðið hafi verið ólöglegt samkvæmt alþjóðalögum en ekki náðist sátt um innrásina í öryggisráði S.Þ. líkt og tilfellið hafði verið í fyrra Persaflóastríðinu."

Ísland var í hópi ,,hinna viljugu þjóða", eins og það var látið heita, en vitanlega var þjóðin ekki raunverulegur þátttakandi í hildarleiknum, þátttakan var að nafninu til og að kalla má, sýndarmennska þáverandi ráðamanna þjóðarinnar.

Forustumaður írösku þjóðarinnar var Saddam Hussein og sá hafði m.a. unnið það sér til óhelgi, að hafa ráðist á Kúveit í einhverju mikilmennskuæði.

Það með meiru, varð síðan til þess að Bandaríkin og fylgiríki þeirra fóru í þessa hernaðaraðgerð, sem lauk að segja má, með illa lukkaðri hengingu Saddams.

Þeir sem að innrásinni stóðu, - og þá er ekki átt við sýndarmennsku þáttökuna fyrrnefndu - hafa um langan tíma, eða frá og með nýlendutímanum, talið sig hafa þurft, að vera með áhrifavald hjá hinum olíuauðugu þjóðum á svæðinu.

Tylliástæða innrásarinnar var sú m.a., að ráðamenn í Írak lumuðu á eiturefnavopnum sem koma þyrfti í veg fyrir að yrðu notuð á nágrannaríki.

Í ljós kom að um var að ræða upplogna ástæðu svo sem við mátti búast.

Á vef mbl.is er þessara atburða minnst í dag og er það að vonum, því forystumenn Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins tóku ákvörðunina um að klína Íslandi í flokk hinna ,,viljugu", eins og það var kallað og þar með sitja þeir flokkar uppi með ,,heiðurinn", eða réttara sagt skömmina, af því að hafa komið þjóð sinni á listann fyrrnefnda.

Margvísleg óþverraverk voru unnin í þessu stríði líkt og gerist oftast, ef ekki alltaf, þegar deilur eru afgreiddar með styrjöldum milli þjóða.

Hér verður látið nægja að minna á Abu Graib fangelsið, þar sem bandarísk ómenni urðu þjóð sinni til skammar og það sem fyrr var imprað á varðandi hengingu Saddams Husseins.

Þar vildi ekki vildi betur til en svo, að höfuðið slitnaði af leiðtoganum, efir að hann hafði spurt böðla sína eitthvað á þá leið: hvort þeim þætti sómi í, að fara svona með leiðtoga þjóðar sinnar?

Beit sauðkinda í annarra löndum

Kristín Magnúsdóttir lögfræðingur og félagi í Bændasamtökunum skrifaði grein í Morgunblaðið (þann 19/10/2023), þar sem hún gagnrýnir afstöðu samtakanna til sauðfjárbeitar.

Kristín hefur um langan tíma beitt sér fyrir því að landeigendur sem ekki eru eigendur sauðkinda geti verið lausir við ágang sauðfjár, þ.e. að þeir sem búa með sauðfé beri ábyrgð á sínu fé og beiti því ekki á annarra lönd án heimildar.

Þessi barátta virðist vera án enda, því þrátt fyrir álit umboðsmanns Alþingis, er þráast við og því haldið fram að það séu landeigendur sem eiga að verja sitt land, en ekki sauðfjárbændur sem skuli gæta síns fjár.

Um þetta er deilt, þrátt fyrir úrskurði, álit og allt hvað heitir.

Sauðkindur eru þeirra náttúru sem aðrir grasbítar að þær vilja velja sér land til beitar og þá gjarnan það besta sem í boði er og það besta, er stundum utan landareignar eigenda sauðkindanna.

Dýr eru bara dýr eins og þar segir og enginn er að ásaka skepnurnar um tillitsleysi við nágranna, það eru eigendur kindanna sem ábyrgðina bera, með þeirri undantekningu þó, að Vegagerðin reynir sem hún getur að verja þjóðvegina fyrir ágangi sauðkinda sem annarra gripa.

Það tekst stundum vel en stundum ekki og þar skiptir m.a. máli hvernig girðingunum með vegunum er haldið við.

Ætlast er til þess að bændur sem eiga lönd að þjóðvegum haldi girðingunum við og Vegagerðin greiðir efniskostnað, eftir því sem best er vitað.

Sumstaðar er þetta í góðu lagi en annarsstaðar ekki og vitanlega fer það talsvert eftir aðstæðum hve vel gengur að halda girðingunum við. Ágangur kinda sem áður var í nágrenni ritara, er nánast horfinn, miðað við það sem áður var og má þakka það breyttum viðhorfum í þessum málum.

Það kemur því á óvart að enn skuli vera deilt um þetta og ekki síst þar sem niðurstaða liggur fyrir og hún er skýr: Við berum ábyrgð á fénaði okkar; berum ábyrgð á því að hann valdi ekki óviðkomandi tjóni, hvort heldur sem er í umferðinni eða með óleyfðri beit í annarra landi.

Bandarískir borgarar í Gaza

Bandarískir borgarar í Gaza.

Á vef Al Jazeera er viðtal við bandarískan ríkisborgara sem lokaður er inni á Gaza og þar kemur fram að um 200 bandarískir ríkisborgarar séu þar í gíslingu hers Ísraela.

Fólkið lokaðist þar inni líkt og íbúarnir á svæðinu, en gera má ráð fyrir að Palestínuarabarnir séu vanari innilokuninni.

Á svæðinu er Ástandið hörmulegt og í viðtali við Bandaríkjamanninn kemur fram að ferska vatnið sé búið og nú verði fólk að drekka m.a. saltmengað vatn, sem Bandaríkjamaðurinn telur vera sér lífshættulegt vegna heilsufarsins.

Sögurnar sem berast af Gaza eru flestar eitthvað í þessa áttina, að ógleymdum árásum sem gerðar hafa verið á svæðið, en sú umtalaðasta, er árásin sem gerð var á sjúkrahúsið á dögunum, þar sem hundruð manna, karlar konur og börn fórust.

Hvað mönnum gengur til með að fremja glæp af þessu tagi er torvelt að skilja og gildir þá vitanlega einu, hvort er um að ræða að Ísraelsher hafi framið glæpinn, eða Hamaz samtökin.

Biden er búinn að vera í heimsókn í Ísrael þar sem hann ræddi við ráðamenn og lofaði þeim öllu fögru, s.s. stuðningi og samstöðu, en taldi samt, allt að því innan sviga, að koma þyrfti á samningaviðræðum.

Fleiri hafa tjáð sig og besti fjandvinur Bidens (fyrir utan heimilishundinn), þ.e.a.s. Putin sagði í viðtali við Russya Today að einu gilti hverjir hefðu ráðist á sjúkrahúsið, verknaðurinn ætti að sanna mönnum að tími væri kominn til að setjast að samningum.

Á meðan málið þæfist fram og aftur, hlaðast stríðsglæpirnir upp hverjir af öðrum líkt og svo lengi hefur verið á þessu heimshorni sem víðar.

Friðarsamtökin og samráðsvettvangurinn Sameinuðu þjóðirnar virðast vera hættar að starfa og þaðan heyrist fátt annað en þögnin ein og gildir þar hið sama, hvort heldur er verið að tala um stríðsglæpi í Palestínu eða styrjöldina sem geisar á milli Rússlands og Úkraínu.

Það er löngu kominn tími til að lægja ófriðaröldurnar og stöðva ófriðinn, því á þessu ástandi græða engir, nema vopnaframleiðendur sem fengið hafa ómældan aðgang að skattfé þeirra landa sem í hlut eiga.

Það er löngu kominn tími til, að talað sé fyrir friði og slegið á putta óvitanna sem virðast ekki geta greint rétt frá röngu.

Til að finna út hvað er ,,rétt“ og hvað ,,rangt“, verða menn að tala saman.
Myndirnar eru fengnar af vef Al Jazeera

Úkraína og karlarnir, Palestína og börnin

Að Bandaríkin séu komin í stríð við Rússland með enn beinni hætti en verið hefur teljast nokkrar fréttir.

Á vef Ríkisútvarpsins er greint frá því að Úkraínumenn hafi fengið langdrægari flaugar frá Bandaríkjunum en þær, sem þeir höfðu fyrir og fram kemur að þær dragi um 165 kílómetra vegalengd og af þessu má ráða að Úkraínumenn séu verktakinn í þessu stríði.

Annars er það að segja af stríðsumsvifum Bandaríkjanna að þau eru í miklum önnum fyrir botni Miðjarðarhafs, eins og reikna má með að flestir hafi tekið eftir.

Þar er það Ísrael sem er verktakinn fyrir félaga sinn vestan Atlantshafs og það nýjasta er að gerð var eldflaugaárás á sjúkrahús í Hamaz sem olli ómældum hörmungum.

Staðan í Palestínu er annars sú sem lesa má út úr myndinni hér að ofan og svo sem sjá má er staðan ekki góð.

Drengurinn á myndinni er dapur og spyrjandi á svipinn og enginn veit hverjar afleiðingar þess sem er að gerast umhverfis hann, munu hafa á ungu sálina sem inni fyrir býr.

Svipurinn á þeim bandaríska sem handsalar samninginn við Zelensky er þungur og ekki gott að lesa í hvað þar býr, en að læðist, hvort honum lítist ekki mátulega vel á það sem verið er að handsala og það er sem hann horfi alvörugefinn í augu þess sem varlegt er að treysta, fyrir því sem verið er að afhenda honum.

Hvort rétt er í það ráðið af þeim sem þetta ritar mun því miður koma í ljós, en sé tekið mið af því sem á undan hefur gengið liggur svarið fyrir.

Pilturinn sem hagaði sér vel og yfirvöld sem gerðu það ekki

Árið er 1921 og yfirvöld íslensks samfélags eru ráðin í því að verða sér til skammar; láta til skarar skríða og tekst ætlunarverkið.

Á árinu hafði kóngurinn yfir Íslandi og drottning hans komið í heimsókn siglandi á skipinu Valkyrjan, eftir því sem lesa má í ,,Öldinni okkar" 1901 til 1930.

Við sjáum líka að ,,Rafstöðin við Elliðaár“ er vígð þann 28 júní þetta ár, svo að ekki fer á milli mála að þjóðin er á framfarabraut.

Að vísu komst upp um smygl úr þýsku skipi á víni á Siglufirði, ,,30 lestir áfengi“, eins og þar segir og við vitum ekki alveg hvort uppgötvunin var til framfara eða ekki.

Illa fór alla vega um sjóferð þá, því erindið var ekki annað en flytja vín til Íslands, að því er sannað þótti.

Á bls. 197 í bókinni er sagt frá því að hernaðarástand hafi verið í Reykjavík vegna rússnesks drengs og að ,,Ólafur Friðriksson og fylgismenn hans hafi sigrað lögregluna eftir snarpan bardaga“.

Piltinum hafði verið vísað úr landi vegna augnsjúkdóms.

Svona voru menn nú hjartahlýir á þessum tíma, að ekki mátti veita ungum pilti landvist ef hann var með kvilla í auga og yfirvöldum fannst ekki til greina koma að veita 14 ára ungmenni landvist ef viðkomandi væri með ,,trachoma“, en svo sögðu læknar að kvillinn héti.

Ólafur vildi sem minnst hlusta á þessa fordóma og þann 19. október sló í bardaga milli þeirra sem vildu drenginn á brott og hinna sem vildu veita honum landvist.

Endalok málsins urðu að drengurinn var fluttur út með Gullfossi, velgjörðarmaður hans og fylgismenn hans, vistaðir í fangelsi, en Ólafur svelti sig í mótmælaskyni og neitaði að éta það sem í boði var í fangavistinni og var látinn laus eftir vikusvelti.

Og enn erum við að og nú er það ungur piltur frá Gana sem er voðamennið sem yfirvöld þjóðarinnar telja að losa þurfi þjóðina við, eftir sex ára dvöl í landinu.

Á vef Ríkisútvarpsins segir:

,,Þróttarar komu saman í Laugardal í gær til að styðja við bakið á Isaac sem var sendur til Gana í morgun. Hann hefur verið hér á landi í nærri sex ár og starfað sem vallarstjóri hjá Þrótti, leikið með liðinu og þjálfað. Honum var á sínum tíma synjað um alþjóðlega vernd og getur hann því ekki sótt um atvinnu- og dvalarleyfi til frambúðar.“

Pilturinn frá Gana hefur ekkert gert af sér annað en að vera til og hafa komið til Íslands; unnið þar og getið sér gott orð sem starfsmaður íþróttafélagsins Þróttur og þar vilja menn fá að hafa hann hjá sér áfram.

Við fylgjum frásögn ríkisútvarpsins dálítið lengra: 

 

,,Jón Hafsteinn Jóhannsson þjálfari hjá Þrótti var hjá Isaac í nótt. „Við komum saman í morgun við sem stöndum honum næst og vorum með honum þegar lögreglan kom að sækja hann. Þetta fór allt friðsamlega fram en við fengum samt aðrar upplýsingar en lágu fyrir áður.“

Isaac hafði fengið þær upplýsingar að hann yrði fluttur til Gana í gegnum Frakkland en lögregla tjáði honum í nótt að hann yrði fluttur í gegnum Holland.

„Það kom ekkert á óvart að allt í einu stæðust ekki allar upplýsingar sem okkur hafði verið gefið áður.“

Vitanlega kom framkoma íslenskra yfirvalda ekki á óvart. Pilturinn hafði ekki hagað sér rétt.

Hann einfaldlega kom til Íslands og vissi ekki að það þyrfti að haga sér illa í heimalandinu, til að hljóta fljótafgreiddan ríkisborgararétt á Íslandi. 

Fyrir því höfum við nýlegt dæmi, þegar ríkisborgararéttur var veittur með hraði, eftir að viðkomandi höfðu sýnt af sé fádæma dónaskap í heimalandinu.

Trúlega eru yfirvöld þar í landi fegin að vera laus við viðkomandi, en ólíklegt er að íslensk yfirvöld hafi leitt hugann að því.

Farið á Þingvöll og til Akureyrar

Við sjáum að teiknari Morgunblaðsins sér foringja ríkisstjórnarinnar spá í spil í leit að framtíðar- plani fyrir ríkisstjórnina.

Hvort það tekst, mun koma í ljós.

Ríkisstjórnin brá sér á Þingvöll á dögunum, líklega til að byggja upp andann fyrir stólaskiptin, sem þurfti að framkvæma vegna sölunnar á hlutabréfum í Íslandsbanka.

Telja má víst að það hafi gustað um stjórnarliða, bæði að utan sem innan í haustnæðingnum, en ekki síður vegna hins pólitíska álags sem á herðum hvíldi.

Formaður stærsta flokksins í stjórninni hafði verið metinn óhæfur, eða eitthvað í þá áttina af umboðsmanni nokkrum og því þurfti að gera eitthvað, bara eitthvað, og niðurstaðan varð: að það þyrfti að gera eitthvað, og það var gert.

Annar ráðherra úr sama flokki, sem frekar er of, en vanvirkur í störfum sínum, var færður sem spil á hendi og var fundinn staður fyrir ofan Ásinn og þar með gerður að hæsta spili sem þá er tvisturinn(!), en Ásinn er áfram Ás og getur verið á sínum stað.

Ekki var tvista (því tvisturinn er kvenkyns) búin að vera lengi þar sem henni hafði verið komið fyrir, þegar hún lýsti því yfir að Ás vildi hún vera, eða öllu heldur Ása og nú býr fjármálaráðherrann sem var, sig undir að takast á við, fjármálaráðherrann sem er, á þeirra prívat stjórnmálaheimili.

Hvernig sá slagur fer, er ekki gott að segja og vel getur verið að hinn ljúfi og rökfasti fyrrum fjármálaráðherra, nenni ekki meiru og ákveði að gefa formennskuna upp á bátinn til að taka lífinu rólega, en þar sem Bjarni er á besta aldri vonumst við eftir meiru.

Þegar svona var komið létti Samfylkingin akkerum og sigldi til Akureyrar til að halda flokksstjórnarfund í norðlenskri ró og yfirvegun. Hvað þar gerðist vita fáir enn sem komið er, en lesa má um það og eins og margir vita, þá er allt samkvæmt áætlun hjá Samfylkingunni og fylgið vex og vex líkt og sunnlenskt gras í góðri tíð.

Því hefði verið eins hægt að halda flokksstjórnarfundinn á Suðurlandi og hefði eflaust ekki verið verra, þó þjóðin hafi ekki enn gefið Sunnlendingum Menningarhús og það ekki, þó skelin að slíku húsi sé búin að vera tilbúin árum saman á Selfossi.

Ræðu Kristrúnar má lesa á tenglinum:

Ræða Kristrúnar: „Allt samkvæmt áætlun hjá Samfylkingunni“ | Samfylkingin (xs.is).

Annars er það helst af Samfylkingunni að frétta, að með sama áframhaldi gæti svo farið að flokkurinn þyrfti ekki að leita úr fyrir eigin raðir til að mynda ríkisstjórn eftir næstu kosningar og það þó, að boðið yrði upp á Borgarnes- kosningar, af hálfu núverandi stjórnarflokka.