Bjarni bjargar Flokknum og þjóðinni

Að undanförnu hefur mikið verið rætt um Icesave reikninga þá sem stjórnendur Landsbankans stofnuðu til í Bretlandi og Hollandi. Þar gengu íslenskir fjárglæframenn fram af óvenju miklu fyrirhyggjuleysi, í að lokka til sín sparifé og buðu gull og græna skóga í formi ávöxtunar öllum þeim sem leggja vildu inn fé á reikninginn sem þeir kölluðu Icesave.

Já, þeir gerðu það og þannig tengdu þeir vafasama starfsemi sína á fjármálamarkaði við land sitt og gera má ráð fyrir að það verði hægara sagt en gert að afmá þennan blett úr hugum þeirra sem fyrir urðu; skírskotunin til Íslands er eins skýr og verða má og ekki síst þar liggur skaðinn. Hvenær það verður, að fólk í þessum löndum hættir, af þessum sökum, að tengja Ísland og ósvífni í fjármálastarfsemi saman er ekki gott að segja til um, en víst er að það er ekkert sem gerast mun á næstunni.

Þeir sem stóðu að sköpun umhverfisins sem fjárglæfrastarfsemi af þessu tagi gat þrifist og blómstrað í voru forverar Bjarna Benidiktssonar. Hann er eitt af þeim blómum sem sprottið hafa úr  jarðveginum sem flokkurinn hans plægði og sáði síðan í og í þessu tilfelli var ekki vandað sem skyldi til vals á útsæðinu. Óvart? Nei. Valið á því var ekki neitt sem óvart henti, heldur þvert á móti, að vandlega yfirlögðu ráði: Valið var vandlega hverjir fengju að kaupa Landsbankann og Búnaðarbankann og það er meira en líklegt að æðstu menn Flokksins hafi vitað hversu vafasöm fjármögnun kaupanna var. Vitanlega vissu þeir að Búnaðarbankinn lánaði til kaupanna á Landsbankanum og öfugt, þó ekki væri nema vegna þess að gengið var svo frá málum að framkvæmdastjóri Flokksins sat áfram í vefnum miðjum, var hafður inni í bankaráði Landsbankans til að allt væri sem tryggast.

Bjarni hneykslast mjög á að greiða hafi þurft Bretum fyrir umsýslu og uppgjör Icesave reikninganna heila tvo milljarða, en hvað munar um einn kepp í sláturtíðinni: þrír í Moggann, sextán í SJÓVÁ........ Listinn er lengri en nokkurn langar til að muna, en í Bjarna felst tækifærið. Hann hefur nefnilega sýnt hvernig hægt er að semja sig út úr leiðindamálum af þessu tagi, samanber hvernig Flokkurinn ákvað að losa sig út út styrkjasukkinu, sem upp komst rétt fyrir kosningar. Auðvitað fer Bjarni til London og setur hnefann í borðið og kemur þessum sveitamönnum í skilning um hvar Davíð keypti ölið og ef hann tekur nú Davíð með sér, þá er ekki nokkur minnsti vafi á að árangurinn verður stórkostlegur - á einn eða annan veg.  

Niðurlægjandi ákvæði

Athugasemdir

[Kjarri (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 03:56]

Sammála hverju orði. Það er svo augljóst hvað þessir menn eru að reyna að gera. Þeirra eina hugsun er að þeir EIGA að vera ríkisstjórnin. Þeim er alveg sama hversu mikin skaða þeir þurfi að gera þjóðinni til að komast í ráðherrastólana. Um leið og þeir komast þangað að þá væntanlega munu þeir vera til í að samþykkja enþá verri samning, bara ef það er þeirra samningur. Ég hef ekki trú á að þeir mundu hlaupa frá þessu (það held ég sé bara fyrirsláttur í þeirri von að geta fellt stjórnina). Vissulega held ég að margt sé gallað við Iceslave samningana. En ég hef enga trú á að við getum gert einhverja samninga á þeim nótum sem sjálfstæðisFLokkurinn ætlar að borga "mafiu" styrkina sína til baka: Eg er enginn sérfræðingur í milliríkjasamningum svo ég get ekki sagt hvort við eigum að samþykkja eða hafna þessum samningum. Þeir eru vissulega erfiðir. Hins vegar getum við ekki bara sagst ekki ættla að borga. Ég held að við munum komast í mikið verri mál þá. Á hinu hef ég skoðun um að ef að fyrrverandi forustumenn Lansbankans hefðu verið einhverir "Pétur og Páll" úti í bæ að þá væri fyrir longu búið að koma þeim bak við lás og slá. Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum að þá fá þessir menn bara að halda áfram sinni yðju!!! Ég tek það fram að ég er fjölskyldumaður með nokkur börn. Eitt af því sem ég hræðist mest eru þeir aðilar sem standa að fjármögnun, innfluttning og sölu á eiturlyfjum og ota því svo að ungu fólki. Þeir menn leggja oft á tíðum líf nokkurra fjölskyldna í rúst. Hins vegar ef þeir menn nást að þá fá þeir sína dóma (sem betur fer). Nú hins vegar hefur lítill hópur einstaklínga ekki bara lagt "nokkrar fjölskildur" í rúst heldur HVERN OG EINN EINASTA núlifandi Íslending (nema þá sjálfa nátturulega) og hvað er gert?? þessum mönnum er komið í ráðgjafastöður eða jafnvel inn í miðju skilanefndir vegna þesa mikklu reynslu sem þeir hafa (við erum jú öll búin að fynna fyrir þeirri reynslu). Ég er einn af sennilega flestum Íslendingum sem er hvað reyðastur fyrir að þessum mönnum er bara klappað á bakið þegar við hin erum að reyna að berjast kanski vonlausri baráttu við að bjarga fjölskyldunni frá hörmungum og manni fynst bara mjög dökkt frammundan. 

Jæja læt þetta duga.

Kjarri.