Kergja veldur stjórnarslitum

  Ekki er vitað með neinni vissu, hvað það er sem velur því að hestar geta tekið uppá því að vera það sem kallað er að þeir séu staðir og fást ekki með nokkru móti til að færa sig úr stað. Það eina sem við, sem höfum orðið fyrir því að sitja slíkan grip vitum, er að það er nánast sama til hvaða ráða er tekið, hrossið fæst ekki til að hreifa sig. Þetta er afskaplega leiðinleg uppákoma og fremur ömurlegt að horfa á eftir ferðafélögunum hverfa í fjarska á meðan ekkert gerist hjá manni sjálfum annað en það að gremjan hleðst upp. Ekki bætir nú úr skák ef maður er nú staddur út í miðri á sem þar að auki er í vexti og mikið getur legið við að haldið sé áfram en nei, hesturinn hreyfist ekki, lyftir aðeins taglinu lítið eitt og teðjar í ána.

  Þessu lík er sú staða sem uppi hefur verið í íslenskum stjórnmálum undanfarna mánuði, þ.e. stærsti og öflugasti(?) stjórnmálaflokkur landsins með innanborðs fjölda hæfileikafólks af ýmsum sviðum hefur birst sem bæði þver og staður og að því eð virðist úr tengslum við raunveruleikann. Ekki ósvipað og klárinn sem áður var nefndur: hingað er ég kominn, ætla ekki lengra og hér mun ég vera.

  Öll þekkjum við fumið og fátið sem greip um sig á þeim bæ er Glitni skorti skotsilfur og farsann sem á eftir fylgdi. Afleiðingarnar af hagstjórnarsnilli  Sjálfstæðisflokksins voru að koma í ljós með hroðalegum afleiðingum fyrir þjóðina. Í framhaldinu neitaði forysta flokksins, að horfast í augu við það sem búið var að gerast og frægar eru yfirlýsingar Seðlabankastjórans um að nægir peningar væru til í landinu og að engin ástæða væri til að þjóðin færi að borga skuldir óreiðumanna í útlöndum. Undir þetta tók núverandi formaður flokksins og virtist þar með enduróma rödd húsbónda síns að sumra mati.

  Tregða flokksins, sem virtist vera nærður beint í  æð frá Seðlabankastjóranum, að snúa sér til Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IMF), ákvarðanatökufælni varðandi ESB og að lokum það að geta ekki horfst í augu við kröfuna um að tekið yrði til í stjórnkerfinu hefur verið flestum augljós. Það var reyndar rokið til og tilkynnt um flýtingu á landsfundarhaldi þar sem fjallað yrði um afstöðuna til ESB og virtist þar með sem bikkjan væri að taka við sér, svo vitnað sé í líkinguna hér að framan,  en allt var það síðan blásið af og tilkynnt um að fundinum væri frestað og  síðan var áfram þumbast við varðandi tiltektina sem fyrr var nefnd. Flokkurinn var eins og svo oft áður settur framar þjóðinni sem hann var þó væntanlega stofnaður til að þjóna.   

  Því er það að við stöndum nú frammi fyrir því að verið er að dubba upp í ráðherraembætti það svartasta afturhald sem fyrirfinnst í íslenskum stjórnmálum. Þeim  sem gasprað hafa um að skila skuli lánunum frá IMF og fleirum, að því ógleymdu að vera á móti flest öllu sem til framfara horfir í atvinnumálum þjóðarinnar undir yfirskini náttúruverndar. Stjórnmálaafl sem virðist ekki hafa neina atvinnumálastefnu aðra en þá að tína skuli hundasúrur og njóla að ógleymdum fjallagrösum sem þeir hafa örugglega áhuga á. Rétt er þó að halda því til haga að Steingrímur J. formaður VG, Enver Hoxha Íslands?, lýsti því á sínum tíma því hve æskilegt væri að virkja Þjórsá.

  Þeir sem eru óhressir með þetta nýja stjórnarsamstarf, sem að því er virðist, er allt að því óumflýjanlegt vegna fyrrnefndrar kergju Sjálfstæðisflokksins, geta huggað sig við að það er til skamms tíma stofnað og því vonandi að VG nái ekki að gera mikið tjón.

  Vonandi er að þau hafi það ekki af að breyta Íslandi í Albaníu norðursins þó hugurinn standi kannski til þess.