Litið yfir liðnar vikur

Það þykir skjóta skökku við, að þegar tekið er tillit til þess hve álagið er sívaxandi á vegakerfið, að dregið sé úr framkvæmdum á því sviði. Teiknarar blaðanna hafa tekið eftir að ýmislegt er að gerast, fjölmargir að ferðast um landið, dvelja á tjaldstæðum með ferðabúnað sinn, djamma dálítið og láta sér í léttu rúmi liggja hvað í kúlunni sé, sem seðlabankastjórinn rýnir í!

Og svo er það blessað umhverfisverndar- æðið sem sest hefur að, ofbýður innviðunum alræmdu og það svo, að þeir ,,anna ekki eftirspurn" svo sem hér sést dæmi um.

Sem betur fer eru eldsneytisstöðvar vítt og breitt um landið, svo að þeir sem ekki hafa orðið helteknir af umhverfisvænsku og fengið rafbílalost, geta fengið vandræðalausa afgreiðslu sinna mála.

Svo sem sjá má eru þeir til, sem til sem eru til í að fórna miklu fyrir ,,kolefnisjöfnunina" eftirsóttu og skirrast ekki við að rista upp gróið land undir því yfirskini að af gjörningnum muni spretta upp kolefnisgeymslutré.

Á rúv.is sjáum við viðtal við Önnu Guðrúnu Þórhallsdóttur, prófessor í landnýtingu, sem hefur ýmislegt áhugavert og fróðlegt um málið að segja.

Við hin tökum því bara rólega, vitandi að hver dagur hefur upp á eitthvað að bjóða, þó við séum ekki að skipta okkur mikið af því sem fram vindur. Kúrum bara saman og njótum hvers annars.

Þegar afurðir þjóðarinnar hækka í verði njótum við þess með ýmsum hætti og hér að ofan er ,,gömul" frásögn af því að hækkun á álverði hafi skilað sínu til orkufyrirtækjanna og þar með til þjóðarinnar í heild.

Það þarf að hemja útgjöld segir fjármálaráðherra og veifar ,,kynlegu skuldabréfi"?

Nei svo mun ekki vera í þetta sinn en einhver ríkispappír er það, þó ókynlegur sé!

Þegar konur bregða sér á hestbak til að njóta lífsins og tilverunnar og hugsa um eitthvað skemmtilegt, er gaman að rekast á þær og fá heimild til að taka af þeim mynd!

Vonandi hafa þær notið ferðarinnar og komið heilar og sælar heim.

Fátt er skemmtilegra en það sem þær eru að gera og við sjáum á jörðinni hvernig tíðin er búin að vera þetta sumarið í landinu okkar fallega, en öll él styttir upp um síðir eins og við vitum og þá þorna þessir pollar.

Við endum þetta, með dæmi um framtakssemi og verkþekkingu og trúlega er framtíðarsýnin einhverstaðar líka!

Myndirnar sýna ekki það sem í upphafi var, heldur hvernig það varð, þegar það var orðið peningamusteri og hvernig tókst síðan að búa síðan til úr því ömurlegan furðuskúlptúr áður en það var endanlega látið hverfa. Það er ekki fyrsta og líklega verður það heldur ekki síðasta húsið, sem þarf að brjóta niður vegna mislukkaðrar hönnunar og frágangs.

Hvað byggt verður í staðinn og hvernig, vitum við ekki en engin leið mun vera að leita ráða hjá Byggingarstofnun þeirri sem áður var, til að fá leiðbeiningar um hvernig skuli byggja og ganga frá húsum svo þau endist.

Svoleiðis stofnanir viljum við ekki hafa í ísa köldu og röku landi!