Förum vel með atkvæði okkar!

Viljum við að Landsvirkjun verði í eigu þjóðarinnar, eða að hún verði ,,seld" einkaaðilum til að græða á?

Munum að Landsvirkjun hefur greitt arðgreiðslur í ríkissjóð, sem nemur tugum milljarða og það stundum árlega og munum líka, að það er ekki lítils virði að fyrirtæki af þessu tagi sé í þjóðareign.

Árni Árnason vélstjóri, skrifar hvatningu til þjóðarinnar og minnir á þá gæfu sem við búum við, að geta hitað upp hýbýli og framleitt rafmagn með auðlindum okkar sem lengst af hafa verið í eigu almennings. 

Hann endar grein sína með eftirfarandi orðum: Nú geng­ur hver fram fyr­ir ann­an að af­henda er­lend­um sem inn­lend­um pen­inga­öfl­um hið torfengna sjálf­stæði. Við þurf­um for­seta sem hef­ur kjark til að stöðva sjálf­virka stimp­il­væðingu Alþing­is og fær­ir þjóðinni aft­ur þau völd sem lýðræðið á að gera.  

Rétt er að taka undir þetta og vitum hvern hann vill að við kjósum til forseta og hér verður mælt með að farið sé að ráðum hans og bent á grein Ögmundar Jónassonar á visir.is um sama efni.

Í Heimildinni erum við upplýst um að framboð fyrrverandi forsætisráðherra til forseta sé tvöfalt dýrara en það sem næst því kemst. 

Þegar svo er þá er gott að eiga ,,góða” að, sem geta látið aura rakna án þess að á sjáist.

Hvaðan þeir koma vitum við ekki en líklega ekki frá Hvali hf.

Því þar eiga VG- ingar fáa vini ef nokkra, enda skemmdarvargar hinir mestu í augum þeirra sem vilja nýta auðlindir þjóðarinnar. Vg- ingar eru á móti hvalveiðum af tilfinningalegum ástæðum og líklega finnst þeim dýrin of falleg til að vera lógað og nýtt til manneldis. 

Verði þær kenningar ofaná, má ætla að húsdýrahald til manneldis leggist með tímanum af og ekki er laust við að tilburðir séu þegar uppi í því efni.

Samt er það þannig, að hvert stangast á annars horn og hænsnfuglar mega ekki vera í búrum en það þykir hins vegar gott fyrir skrautfugla ýmiskonar s.s. páfagauka og finkur og af því sést að hér gildir sem svo oft, bara þegar það hentar mér! 

Kristján Loftsson er ekki par hrifinn af vinstri- græningjunum sem vonlegt er, enda liðsmenn þeirrar hreyfingar búnir að valda Hval hf. umtalsverðu tjóni.

Á síðasta ári eyðilögðu þeir sumarvertíðina fyrir fyrirtækinu og svo er að sjá sem hugur þeirra standi til að endurtaka leikinn á þessu ári. 

Daníel Sigurðsson, skrifar grein í Morgunblaðið, Kjósum Fjallkonuna og er með forsetakosningarnar í huga.

Hann segir m.a. frá því að hann hafi átt samtal við Höllu Hrund Logadóttur orumálastjóra og forsetaframbjóðanda um hennar sýn á nýtingu auðlinda þjóðarinnar til bættra lífskjara.  

Niðurlag pistils Daníels er eftirfarandi:

,,Formaður stjórn­mála­flokks sem pendl­ar í kring­um lág­marks­fylgi 5% í skoðana­könn­un­um get­ur varla verið trú­verðugur full­trúi heill­ar þjóðar eins og henn­ar nýj­asta slag­orð geng­ur þó út á.

Hún er ein af mál­píp­um kredd­unn­ar um kyn­laust tungu­mál og [hefur] verið fullupp­tek­in af trans­mál­um að mínu mati. Eru kandí­dat­ar frá fyrri fram­boðum, sem hafnað var, væn­legri kost­ir nú en þá?

Nei, ég held ekki. Hleyp­um að nýrri rödd þar sem fersk­ir vind­ar blása.

Halla Hrund hef­ur mjög fágaða fram­komu sem sæm­ir þjóðhöfðingja og ekki sak­ar að hún spil­ar ljúfa tóna á harmóniku.

Ég vil líkja Höllu Hrund til orðs og æðis við ís­lensku fjall­kon­una fríðu, holdi klædda, sem mun vaka yfir þjóðinni veiti hún henni braut­ar­gengi að æðstu valda­stofn­un lands­ins, Bessa­stöðum."

Fram kom að hún væri hugfangin af reynslunni af að fara um landið og heyra frásagnir af framtakssemi fyrri tíðar fólks og frásögnum af því, þegar það hóf að beisla náttúruöflin sér í hag.

Þessu til viðbótar má benda á grein Ögmundar Jónassonar.

Greinin hans ber yfirskriftina Ef Lands­virkjun verður ekki seld vitum við hvers vegna.

Þar segir m.a.:

Staðreyndin er sú að markmið fjármálaaflanna eru alveg skýr og augljós, það er að koma öllu orkukerfinu í einkahendur. Allir sem trufla þetta ferli eins og orkumálsstjóri þótti gera með aðvörunarorðum sínum og tillögum eru látnir finna til tevatnsins. Höllu Hrund Logadóttur hef ég hvorki hitt né nokkru sinni rætt við og vel má vera að við séum ósammála um margt, veit það hreinlega ekki.

En um það grundvallarmál að orkuauðlindirnar og grunnþættir raforkukerfisins eigi að vera í eign og undir umsjá þjóðarinnar erum við hjartanlega sammála og blöskrar mér að veist skuli hafa verið að henni fyrir að halda þessum sjónarmiðum á lofti. Sú er ástæðan fyrir þessum skrifum mínum, að lýsa stuðningi við þau.