Sameining framhaldsskóla

Það er ekki ofsagt að tillaga ráðherra menntamála, um sameiningu Menntaskólans á Akureyri og Verkmenntaskólans á sama stað hafi vakið viðbrögð.

Undirritaður hefur leyft sér að grínast með málið, sem er ekki rétt að gera, sé það skoðað svo sem vert er.

Meiningin með hugmyndunum er örugglega góð, en hvort þær eru framkvæmanlegar á eftir að koma í ljós.

Í Morgunblaðinu birtist í dag (8.9.2023) aðsend grein eftir Þorstein Gunnarsson sem er fyrrv. rektor Háskólans á Akureyri og tekur þátt í að leiða stýrihóp mennta- og barna¬málaráðherra um eflingu framhaldsskólans.

Greinin er málefnaleg og skýrir nokkuð vel það sem um er að ræða og þar segir m.a.:

,,[John] Dewey benti á fyrir meira en einni öld síðan er aðgreining eða tvíhyggja milli bóknáms og verknáms úrelt. Í nútíma samfélagi eigum við að draga úr þessari tilgangslitlu flokkun í bóknám og verknám. Í framtíðinni ætti svo til hver framhaldsskóli hér á landi að geta boðið fram margs konar samsett nám, t.d. bóknám, iðn- og starfsnám og listnám, svo nokkrar tegundir náms séu nefndar, sem býr ungt fólk sem best undir framtíðina. Hér er þó ekki um algild markmið að ræða og taka þarf tillit til styrkleika hvers framhaldsskóla, sögu, hefða, staðsetningar og hagkvæmni í rekstri.“

Vel getur verið að það aðgreining náms líkt og verið hefur sé ekki með öllu rétt og verður undirrituðum hugsað til þess, er hann stundaði sitt nám til starfsréttinda.

Þá sem stundum áður urðu ýmsar breytingar á námi til starfsréttinda til vélstjórnar.

Reglan hafði verið að fyrst tóku menn ,,sveinspróf“ eftir nám í iðnskóla og starfsþjálfun hjá meistara. Síðan breyttist það og gefinn var kostur á að fara þá leið að fara í svokallað námsskeið og síðan þrjá bekki í Vélskóla Íslands, en full starfsréttindi fengust að loknu sveinsprófi í járniðnaðargrein og starfsþjálfun á vettvangi.

Síðan var þessu breytt í ,,áfangakerfi“, sem lauk með fullum réttindum, að lokinni þjálfun í starfi um tiltekinn tíma.

Í grófum dráttum var þetta svona, en vel getur verið að eitthvað hafi gleymst í þessu þróunarferli. Sveinsprófinu lauk undirritaður að lokum í Fjölbrautaskólanum í Breiðholti með ,,fullum“ réttindum, enda stafsþjálfuninni þá löngu lokið á starfsvettvangi.

Þessar hugleiðingar eru hér settar niður eftir lestur greinar Þorsteins sem eru allrar virðingar verðar, að mati ritara.

Menntamálin þurfa að vera í sífelldri þróun og hvers vegna eru MA og VMA ekki sama stofnunin sem gefur nemendum kost á námi sem greinist í ýmsar áttir að lokum?

Tenglar á greinar um þessi mál sem lesnar voru og kveiktu hugleiðingar:

Menntun í framhaldsskóla, jafnrétti og lýðræði (mbl.is); „Efling“ framhaldsskóla - Vísir (visir.is); Illa ígrunduð áform Ásmundar - Vísir (visir.is); Vanhugsuð sameiningaráform - Vísir (visir.is).