Það sem má og það sem ekki má

Það er ýmislegt sem ekki má og svo er líka það sem má.

Ef þú ert íslenskur pólitíkus þá máttu segja nær hvað sem er og gera jafnvel enn fleira og getur síðan komið fram og sagt að þér þyki það leitt að hafa sagt ósatt. Best er náttúrulega að reyna að halda því fram að það hafi verið fyrir mistök. Hvort nálin skoppaði til á plötunni, röng spóla var sett í segulbandið, eða skrambans alnetið var að rugla þig, gæti skýrt málið, en gerir það ekki samt.

Ef þú ert bandarískur pólitíkus, eða langar til að verða slíkur, þá læturðu allt flakka sem þér dettur í hug að geti hrifið væntanlega kjósendur, því sannleikurinn er afstæður eins og kunnugt er.

Sért þú breskur pólitíkus og sért ekki tiltakanlega breyskur, sem er reyndar ekki líklegt, læturðu byggja fljótandi blokk fyrir flóttamenn til að afla þér vinsælda.

Svona mætti áfram telja og svo dæmi sé tekið, þá getur verið hægt að fara í takmarkað stríð við nágranna sína og kalla það eitthvað allt annað, eða þykist ekki hafa komið þar neitt nærri. Missi þeir þolinmæðina og svari með innrás eða öðrum leiðindum, er hægt að beita fyrir sig hverju sem er og leita aðstoðar í gegnum svokallaða fóbíu og aðstoðin berst fyrr en varir. Eftir það er síðan ekki annað að gera en þreyja þorrann og góuna og vonast eftir betri tíð með nýjum sannleika. 

Bíða eftir því að þeir springi á limminu og launi þér lambið gráa, með stríði sem ekki er stríðni.

Kallar þá á aðstoð og færð hana að sjálfsögðu, því sannleikurinn er afstæður.

Þegar hann, þ.e. andstæðingurinn er dottinn í bjórinn og farinn að hirða hagnað af þeirri framleiðslu, þá er góð von um almennilegan stuðning, því bjór er ekki hvað sem er, en góður að drekka.

Ef til vill líka góður til að komast í gegnheilt ruglástand í von um, að með því móti megi skilja þá sem óskiljanlegir eru.

Þessari furðulegu upptalningu er ekki nærri lokið og ekki stendur til að reyna að ljúka henni nú né síðar!