Kvalræði (hvalræði) eða sæluríkið góða?

Ákvarðanataka í stjórnsýslu þarf að vera vel grunduð og byggjast á traustum rökum, sterkum grunni og vera vel yfirveguð.

Fyrir nokkrum dögum urðum við vitni að því að ráðherra tók ákvörðun um að svipta hóp fólks vinnu sinni og stöðva rekstur fyrirtækis, sem starfar í sjávarútvegi og stundar veiðar á hvölum yfir sumartímann.

Veiðarnar hafa gengið nokkuð vel, það er að segja þegar skipunum er ekki sökkt þar sem þau liggja bundin við bryggju og þegar reksturinn er ekki stöðvaður af til þess gerðri pappírspésu, sem fengið hefur til þess hvatningu frá skoðanasystkinum þeirra, sem sökktu skipunum á sínum tíma.

Ástæðan fyrir stöðvuninni mun vera sú, að mistök voru gerð við aflífun dýrs á síðustu vertíð og sé tekið mið af afgreiðslu þessa máls geta margir lent í vandræðum í framhaldinu og jafnvel getur farið svo, að í stað þess að fólk flytji til landsins, verði straumurinn í hina áttina.

Gera má ráð fyrir að aflífun dýra í sláturhúsum fari sómasamlega fram og séu hinum sómakæra ráðherra þóknanleg, þó er það ekki alveg víst, því jafnvel þar geta orðið mistök, en gera má ráð fyrir að það sé síður en þegar dýr eru veidd.

Sjálfsagt þykir að narra laxa til að bíta á öngul og skemmta sér síðan við að ,,þreyta" í langan tíma og þegar hann næst að lokum, örmagna á land er honum sleppt í þeirri von að hægt verði að endurtaka leikinn síðar.

Hreindýr eru veidd á fjöllum, skotin á færi og ekki er víst að dýrinu sé alltaf banað í fyrsta skoti og hvort sama gildir um fuglaveiðar er líklegt.

En veiðar eru líka stundaðar á hafi úti af fiskveiðiþjóðinni.

Hvernig ætli það sé með veiðar í botnvörpu, sem dregin er eftir botni sjávar og fiski safnað saman í, þar til að lokum að varpan er dregin upp í skutrennu, fiskurinn allur samansafnaður í poka, þar sem hann að lokum kafnar úr súrefnisskorti.

Hefur ráðherrann kynnt sér hvernig honum líður við þessar aðstæður og hve lengi hann er að deyja drottni sínum? 

Eru fiskar kannski eins og grjótið að þeir hafi enga tilfinningu, hefur hinn virðulegi ráðherra kannað það mál? Prófað að vera fiskur í neti, á krók eða í botnvörpu eða flotvörpu.

Það virðist sem þrengst geti að atvinnuvegum þjóðarinnar, nema að allir geti snúið sér að blíantanagi, reglugerðasmíð og lagakróka og ekki má nú gleyma nefndarstörfunum o.s.frv.

Útflutningsverðmæti þjóðarinnar eru frá sjávarútvegi, iðnaði og fleiru.

Hætt er við að þrengjast muni að, ef fiskveiðum verður hætt, iðnaði líka o.s.frv.

Það liggur fyrir að ekki má framleiða meiri raforku í landinu og nú er svo að sjá sem sjávarútvegurinn sé einnig að sigla í stopp og án raforku er iðnaðurinn á sömu leið. 

Vafalaust verður látið á það reyna hvort hægt sé að fleyta þjóðfélaginu á reglugerða, laga og skýrslugerðaskrifum, auk þjónustu af ýmsu tagi, en augljóst er hvert það mun leiða þegar yfir lýkur.  

Það liggur fyrir, að átta stofnanir þurfa að koma að því að urða eitt hvalshræ sem rekið hefur á land og er gott að formæður og feður okkar vissu ekki af þeim ósköpum öllum þegar þau nýttu sér hvalreka áður fyrr, en atvinnuskapandi er kerfið

Þá var ekki búið að finna upp Umhverfisstofnun, heilbrigðiseftirlit, Hafrannsóknarstofnun, Náttúrufræðistofnun Íslands, Matvælastofnun (yfirdýralæknisembættið), náttúrustofu viðkomandi sveitarfélags til að ganga frá hvalshræinu og þaðan af síður Vinstri græna, sem eru svo grænir að þeir sjást ekki fyrir í gjörðum sínum.

Og ekki má gleyma því að flokkarnir tveir sem teyma þá áfram bera líka sína ábyrgð, nema svo sé komið að enginn beri ábyrgð á neinu, sé hann á annað borð kominn að hinum opinberu kjötkötlum.