Stríðsátök, sjálfstjórnarsvæði og fyllirí

Hér er sagt frá því að Úkraínar hafi ráðist inn í Donetsk og að það hafi ekki gengið vel.

Ekki er vísað til heimilda, en ef til vill eru þær af rt.com, en þeir sem skilja tungumálið á myndbandinu sem er í lok umfjöllunarinnar á visir.is geta ef til vill fræðst þar.

Upphaf ófriðarins má rekja til stöðugs áreitis frá Úkraínu inn í héruðin Luhansk og Donetsk á umliðnum árum, og hafi sá mannskapur sem að því stóð, verið á vegum úkraínskra stjórnvalda, þá hefur það ekki verið látið opinbert.

Rússar vilja að friður sé fyrir þeim árásum, sem stundum hafa endað með fjöldamorðum og fjöldagröfum, og voru með yfirlýsingar þar um, áður en þeir gripu til óyndisúrræða.

Fram hefur komið að íbúarnir vilja tilheyra Rússlandi a.m.k. flestir, en hvort önnur atkvæðagreiðsla hefur farið fram um það mál en sú sem haldin var eftir innrás Rússa, er undirrituðum ekki kunnugt um, að öðru leyti en því, sem haft hefur verið eftir fólki sem tengsl höfðu við Ísland, en búsett voru á Donbas svæðinu, en eru núna sloppin þaðan og frelsinu fegin.

Niðurstaða fyrri átaka varð sú að héruðin urðu svokölluð sjálfstjórnarsvæði, sem tæplega getur verið traust lausn til lengri tíma litið.

Og sem sannast hefur, að er álíka góð aðferð til að leysa vanda og sú að herða gorminn á öryggisventli, þar til engin virkni er lengur orðin og gormurinn er hertur járn í járn, með þeim afleiðingum að allt springur síðan í loft upp þegar þrýstingurinn er orðinn nógu mikill!

Úkraínar hafa ekki viljað kannast við þessa stöðu mála og vel getur verið að um hafi verið að ræða mannskap sem ekki hafi verið undir stjórn úkraínskra stjórnvalda. Um það verður ekki fullyrt hér.

Hvað sem því líður, þá er staðan slæm og náttúruleg landamæri lítil nema helst fljótin, sem menn verða þá að koma sér saman um hvernig megi komast að sameiginlegum afnotum af.

Stríð í Evrópu er svo sannarlega ekki neitt nýtt, en þegar á takast fyrrum bandamenn úr seinni heimstyrjöldinni, veifandi kjarnavopnum á báða bóga og bæði leynt og ljóst er staðan slík, að allir málsmetandi menn ættu að reyna að sameinast um að koma á viðræðum um ásættanlegar lausnir og frið milli þessara granna, sem verða nágrannar um ókomna framtíð hvaða skoðun sem þeir vilja hafa hvor á öðrum.

Vel getur verið að sagan spili hér inn í, en eins og margir muna er hún ljót bæði frá tímanum eftir byltinguna og líka stofnun Sovétríkjanna, þegar manngerð hungursneið herjaði á Úkraínu, en einnig hve margir voru hallir undir nasismann á því tímabili og við vitum öll hverjir það voru.

Að málin séu síðan látin malla óuppgerð árum saman er alls ekki gott fyrir þau sem við það búa, svo ekki sé nú minnst á það saklausa fólk sem lét lífið í farþegaflugi, vegna óskýrðs flumbrugangs við meðferð loftvarnarkerfis.

Vandinn er meiri en svo, að á honum finnist lausn við lyklaborð bloggara og því er óskandi, að fram stígi þeir sem bærir eru til að bera klæði á vopnin og finna varanlega lausn á því sem um er deilt, þ.e. því, hver eigi að ráða yfir og fara með stjórn á Donbas svæðinu.

Krímskaginn er síðan kapítuli út af fyrir sig, þar sem tekist hefur verið á um yfirráð yfir honum um aldir.

Skaginn var gefinn Úkraínu í fylliríi af fullum Úkraínumanni sem var í æðsta embætti Sovétríkjanna sálugu og síðan tekinn til baka með hervaldi.

Það var gert, þegar fram kom hótun úkraínskra stjórnvalda um að Bandaríkjunum yrði leigð flotastöð rússneska flotans á skaganum!

Ætli margt stórveldið hefði ekki getað sprungið á limminu af minna tilefni? 

Efri myndin er af vef visir.is, en sú neðri af vef rt.com og eins og sjá má eru þær sláandi líkar, þó ekki séu þær eins.