Illa upplýstur fulltrúi?

Veruleikafirring afturkallastjórnarinnar kom fram með einkar skýrum hætti hjá svokölluðum ,,upplýsingafulltrúa" hennar í þættinum Vikulokin rétt áðan.

Upplýsingafulltrúinn hélt því fram að ástandið hér væri nú harla gott borið saman við Kýpur, við gætum nefnilega tekið peningana okkar vandræðalaust út úr bönkum ef okkur sýndist svo.

Í raun er það þannig að eigi fólk peninga á reikningum í íslenskum bönkum, þ.e. erlenda peninga, þá fást þeir ekki afhentir, en í staðinn er fólkinu boðið uppá svokallaða íslenska peninga, ísl. kr., sem enginn vill hafa neitt með að gera, nema í landinu okkar góða.

Eigi maðurinn við íslenska peninga, þá er það varla neitt til að hæla sér af að þeir séu ekki hirtir af yfirvöldum ef fólki verður það á að leggja þá inn á reikning í banka.

Afstaða mannsins er einkar lýsandi fyrir afstöðu íslenskra stjórnvalda til almennings og sú afstaða nær yfir alla sögu íslenska lýðveldisins.

Það geta menn kynnt sér m.a. með lestri kversins ,,Spegill Þjóðar" eftir Njörð P. Njarðvík. Þar segir m.a. frá svívirðilegum þjófnaði framsóknaríhaldsins á eigum föður Njarðar og vitanlega er þar aðeins um eitt lítið dæmi af mörgum að ræða.

Það liggur í augum uppi hvers vegna hagsmunagæsluflokkunum er svo í mun að halda í íslenska krónu. Það er vegna þess að hún gefur nær takmarkalausa möguleika á tilfærslum og eignaupptökum eins og Geir Haarde lýsti svo ágætlega í sama þætti og taldi það einmitt vera einn af kostunum sem fylgdu því að búa við krónuna.

Geir er síður en svo einn um þessa skoðun, t.d. eru þjóðrembingarnir í VG sama sinnis, svo er einnig ástatt um hina lánlausu ríkisstjórn sem nú situr við völd, ríkisstjórn sem virðist eiga sér það helsta takmark að einangra landið sem mest og auka svo sem hægt er svokallaðan spekileka til annarra landa.